Een goed geschreven verhaal van iemand die weet hoe ze een verhaal moet vertellen met een balans in humor, verdriet en romantiek.

Petra Baks is geboren met de progressieve ziekte HMSN. HMSN staat voor hereditaire motorische en sensorische neuropathie, een erfelijke aandoening van de zenuwen die signalen doorgeven van de (gevoels)zintuigen naar de hersenen en van de hersenen naar de spieren.

In dit boek gaat het om Eva, de ik-figuur die haar verhaal vertelt aan de lezer. Eva heeft zich aangemeld voor de cursus contactclown. En dat was best een stap om haar droom waar te maken want ze zit in een rolstoel. Na een paar ongemakkelijke opmerkingen accepteert de groep haar helemaal en werken ze samen naar het einddoel. Contactclown worden in een instelling.

Eva heeft in haar leven het ziekenhuis al vaak van de andere kant gezien en tussen de verhalen over de cursus door vertelt ze over haar leven, hoe ze al jong dezelfde ziekte als haar vader bleek te hebben, hoe zij er anders mee omging dat hij. Ondertussen bezoekt ze haar dementerende oma, een mooie kans voor Eva om te laten zien hoe het leven in een zorginstelling kan zijn, waar zij hulp heeft van ADL-assistenten die ze om van alles kan vragen, kan haar oma niet meer vragen en moet zij vooral afwachten wanneer de hulp komt en of die voldoende tijd voor haar heeft.
Eva is een vrouw zoals jij en ik met gevoelens, relaties en gelukkig wat humor om te kunnen relativeren. Een waardevolle vriendschap houdt haar op de been. Als ze het op een gegeven moment niet ziet zitten om oud te worden met haar beperkingen neemt ze een drastisch besluit……

“Er verschijnt gelukkig een van de aardigste ADL assistenten die hier werkt.”

Petra Baks kan zich als geen ander inleven in de hoofdpersoon Eva, ze hebben namelijk dezelfde ziekte. Hoewel ze twijfelde wat ze zou gaan schrijven, haar verhaal of informatie geven over een spierziekte zijn allebei de vragen voor de lezer meer dan voldoende beantwoordt. Het is geen autobiografie maar een heel indringend verhaal voor iedereen. Want iedereen komt wel eens iemand tegen in een rolstoel en weet niet wat te zeggen. Niet iedereen ervaart de letterlijke en figuurlijke drempels die mensen met een spierziekte ervaren. Een mustread voor verplegend personeel, beleidsmakers en mensen die zich interesseren in de medemens.
Baks lijkt zich af en toe in te houden, dat hoeft echt niet. Vertel maar hoe het zit.
Los dat het een informatief boek is, is het ook een heerlijke roman over een jonge vrouw die verschillende fases in het leven deelt met de lezer, het boek is een goed geschreven verhaal van iemand die weet hoe ze een verhaal moet vertellen met een balans in humor, verdriet en romantiek. Een kei goed debuut en ik hoop echt dat er nog een vervolg komt over het werk als contactclown of de reis naar Polen……