Indrukwekkend levensverhaal.

Recensie

Leven na een burn-out van Ellen Kusters
Droomvallei uitgeverij Ellen Kusters

Ellen Kusters is bijna twintig jaar lerares geweest op een basisschool in Deurne. Na een burn-out stopt ze als juf. Ze schrijft voor meerdere verhalenbundels en is host van de podcast Leef in tevreden tijd.
Leven na een burnout is haar debuut.

“Diep, heel diep van binnen zwelt een Tsunami van emoties aan.”

Ellen krijgt in december 2015 een burn-out. Daar begint het boek mee, ze komt thuis te zitten waar haar man al thuiszit vanwege een ontslag. Ze neemt de lezer mee in haar proces dat ze in drie delen verdeelt.
1. Voor de burn out
2. Mijn burn-out en ik
3. Ellen na de burn-out

Dit is een nauwkeurig weergegeven verhaal waarin ze verschillende zaken aan de orde brengt. De thuissituatie waarin ze opgroeit en het gezin dat ze samen met haar man vormt, de stages en werk ervaringen en haar ervaringen in de klas. Alles in chronologische volgorde beschreven.
Tijdens het delen van deze ervaringen spaart Ellen zichzelf niet, ze geeft zich (figuurlijk) helemaal bloot.
Ze neemt ook de kans waar om te vertellen over hoe zwaar het beroep van leerkracht is en dat ze dit is geworden omdat ze graag voor de klas wil staan en kinderen iets wil leren. Dat daar nu een grote administratieve druk op komt te staan door alle regels en verslagen geeft haar vak een minder leuke basis.
Veel mensen die een burn-out hebben doorstaan zijn perfectionistisch en dat is Ellen ook. Ze vraagt hulp bij een psychologe en de lezer volgt haar verder als ze in therapie gaat. Ze verwoordt dit ook duidelijk in haar verhaal.

Wat heel goed is aan het boek dat er onderwerpen bespreekbaar worden gemaakt die soms aan de kant worden geschoven. Kusters schrijft duidelijk hoe de situaties waar ze in terechtkomt ervaart. En ze heeft een manier van schrijven dat prettig leest, ik ben heel benieuwd hoe ze een fictief boek zou schrijven.
Het moeilijke aspect van dit boek is dat het zo persoonlijk is dat de lezer zich soms een beetje een indringer voelt in een verhaal waar hij of zij niet veel mee kan. Niet meer dan lezen en tot zich nemen. Een ervaringsverhaal dat goed binnenkomt maar soms zo privé en persoonlijk is dat het niet geschreven lijkt voor het “grote publiek.”