Houdt Paulien van hem of van haar?

Na de breuk met haar ex Frank begint Paulien een heel nieuw leven, inclusief een baan in het ziekenhuis. Daar ontmoet ze Herman waar ze als een blok voor valt. Hun relatie begint moeizaam omdat Herman ergens mee worstelt waar hij niet over kan praten. Lichamelijk gezien is hij namelijk een man, maar inwendig een vrouw. Hij is geboren in een verkeerd lichaam. Als dat hoge woord er eenmaal uit is, houdt Paulien al zoveel van hem dat dit voor haar geen reden is om hun relatie te beëindigen. Ze denkt dat het niets uitmaakt en dat haar gevoelens voor Herman niet zullen veranderen als hij vrouwenkleding draagt. Ze doet haar best hem bij te staan bij zijn transformatie. Pas daarna dringen de consequenties tot haar door. Als Herman een vrouw is, waar staat zij dan? Maakt dit haar lesbisch? De antwoorden op deze vragen blijken niet zo simpel te zijn. De spanningen die dat met zich meebrengt drijven Paulien en Herman langzaam maar zeker uit elkaar.

In dit verhaal leer ik Paulien kennen als een meid die een nieuwe start wil maken, ze heeft een verbroken relatie achter de rug met de stoere Frank, ze is verhuisd en begint die dag aan een nieuwe baan. Alles in een korte periode achter elkaar. Ze geeft aan behoefte te hebben aan rust en nieuwe vrienden. Ik vond haar wel gelijk sympathiek en herkenbaar.
De eerste beste collega die ze tegenkomt blijkt later haar beste vriendin te worden daarnaast krijgt ze 2 andere vriendinnen die ook in het ziekenhuis werken.
Op haar eerste werkdag valt ze als een blok voor Herman, een verpleegkundige van de kraamafdeling.
Mijn eerste reactie was; “wat gaat dit snel allemaal!” Enfin, ze vraagt hem mee uit maar uit alles blijkt dat Herman echt geen relatie wil en daar zijn redenen voor heeft. Dan komt uiteindelijk als ze een paar keer uit zijn geweest de aap uit de mouw; Herman wil eigenlijk door het leven als Hermien. En dan niet als travestiet soms in vrouwenkleding lopen maar “all the way” inclusief geslachtsoperatie. In het begin dacht ik dat het verhaal snel ging, nu was het verhaal bijna niet bij te houden. Paulien besluit dat ze bij Herman wil blijven maar heeft totaal niet door wat haar allemaal overkomt. Herman neemt Paulien mee op een eerste kennismaking en vertelt dan ook dat hij transseksueel is. En dit alles gebeurt in een hele korte periode.
Aan de ene kant begrijp ik het, de kogel is door de kerk en Herman wil doorzetten en dat komt heel mooi tot uiting als hij met Paulien vrouwenkleding gaat kopen. Schaamte overvalt Paulien en daar schaamt ze zich ook weer voor. Ze trekt zich letterlijk terug in de kledingzaak en bedenkt dat ze alles beter online hadden kunnen kopen. Als Herman zich die avond omkleedt als vrouw zie je ook heel mooi de verandering in het boek. Dat was zo bijzonder gedaan en dat maakt precies duidelijk hoe het is. Herman is ineens Hermien, wordt hierna op geen enkel moment door niemand meer als Herman aangesproken en ook niet meer met hij/hem. Daar is goed over nagedacht en was ik stil van.

Ik vind het mooi dat dit onderwerp uit de taboesfeer is gehaald en dat er aandacht is voor de partner van diegene die transseksueel is, Vooral door het boek vanuit de partner te schrijven maakt Olga van der Meer duidelijk wat voor impact dit allemaal heeft. Ook de verschillende reacties van de omgeving, van mensen waarvan Paulien dacht dat ze haar vrienden waren kwamen hard aan en zijn mooi verwoord. Dat maakt dit boek zijn sterren dubbel en dwars waard!