Zo realistisch beschreven dat bijna vergeten wordt dat het fantasy is.

Kim ten Tusscher is al sinds 2008 actief als auteur van epische fantasy boeken. Ze begon met Hydrhaga en ze schreef onder andere de Lilith trilogie. Maar ze was na het schrijven van deze trilogie, net als veel lezers, nog niet klaar met deze bijzondere personage. Dus schreef ze verder.
Deze serie heet Vertellingen van de ondergang en bevat de boeken Bloed, Macht, Vuur, Blind en Storm. Ik mag deze serie lezen van Zilverspoor, de uitgever van Kim. Dit is het tweede deel.

“De strategie van het oorlogsvoeren in het boek is als een schaakspel en dat weet Kim ten Tusscher goed te beschrijven”

Dat schreef ik na het lezen van het eerste deel, na een paar weken een aantal andere boeken te hebben gelezen moest ik er weer even inkomen.
Zowel Lilith als Nighram moeten aan hun nieuwe rol wennen. De een wordt ineens aangesproken met Majesteit en de ander verplaatst zich nu ook als draak. In het tweede deel draait het om macht en de strijd die men heeft om veranderingen te accepteren. Het wordt in het verhaal van Nighram duidelijk gebracht. Het verhaal van Lilith bevat veel meer emotie en is wat moeizamer te volgen. Zij is erg bezig om de situatie en de gevolgen van haar keuzes te accepteren terwijl bij Nighram de keuzes voor haar worden gemaakt. Lilith mist diegene waar ze van houdt, Ax-Zhara en weet niet of ze de juiste keuzes heeft gemaakt. Ondertussen is het nog steeds oorlog en woedt de strijd voort. En dat leidt tot het maken van nieuwe keuzes. Dan zijn er nog de verhalen van de andere personages zoals Rayender, Tokala en Kiril die hun rol opnieuw moeten ontdekken, Met de nodige obstakels.

Het boek is in twee delen geschreven, deel 1 heet Macht en waanzin en deel 2 heet Het lot in duistere handen leggen.

In het tweede deel leert Lilith omgaan met Makhma, een vorm van magie waar ze in Bloed veel moeite mee had. Deze vorm van magie beinvloed ieders verhaal in dit deel. Het is een mooi geschreven deel met veel antwoorden en het straalt een soort van rust uit. De rituelen die bepalend zijn voor de mensen in het verhaal zijn hier uitvoerig en goed beschreven. Ik werd erg geraakt door het verhaal van Nighram, zij denkt een veilige plek te hebben gevonden die alles behalve veilig is,

Kim ten Tusscher weet de gevoelens van de verschillende personages zo goed weer te geven, ze deelt stukken uit het verleden en verwachtingen die niet uit zijn gekomen waardoor er meegeleefd wordt met de hoofdpersonages. De sfeer die het boek uitstraalt is verdriet, onmacht en beschadigd vertrouwen maar ze weet dit ook weer om te buigen naar hoop voor de toekomst.
De wereld waar alles zich afspeelt wordt, incluisief de rituelen en de gevechten die er plaatsvinden precies uitgeschreven wat de verbeeldingskracht versterkt. Kim ten Tusscher heeft deze wereld heel precies uitgedacht en de personages en figuren (ik hou van eenhoorns) passen goed in dit decor. Soms leek het alsof er een deel gemist werd omdat ik de andere delen van de serie over Lilith niet gelezen heb maar door de schrijfstijl van Kim heb ik daar mijn weg wel in gevonden. Op naar het volgende deel!