Een muzikaal sprookjesfeestje.

Ierland, het land van de sprookjes, elfen en andere figuren. Hier leven de Fey, een volk dat kan vliegen en toveren. Een van hen, Nynx heeft een meisje opgesloten in een hoge toren. Ze heet Rosalyn en is blind maar ze kan heel mooi harp spelen. En dat doet ze iedere dag voor Nynx maar ze wil heel graag naar buiten. Als op een dag niet Nynx maar iemand anders aan haar haren naar boven klimt gaat er een wereld voor haar open….

De cover van het boek is gekleurd met de typische groene kleuren en bruintinten. Alle andere pagina’s zijn in mooie neutrale tinten met gekleurde accenten. Deze geven de sfeer van de binnenkant van een donkere toren goed weer.
Er spelen veel emoties in het verhaal en dat heeft van Rijn goed weergegeven door op sommige momenten de ogen goed te benadrukken. Ze heten niet voor niets de spiegels van de ziel. De harpmuziek krijgt in dit sprookje een mooie centrale plek en daardoor wordt het een heel muzikaal sprookje.
Met een flinke dosis romantiek en een spannende maar goede afloop, zoals we dat van sprookjes gewend zijn.
De thema’s die aan bod komen gaan over wensen en dromen en keuzes maken. Dat maakt het ook een heel modern sprookje.
Het geheel van tekeningen en tekst past goed bij elkaar en maken van dit boek van lezen een muzikaal feestje.