Het is ontroerend om ook deze verhalen van Anne Frank gelezen te hebben.

Op 4 augustus is het precies 80 jaar geleden dat er een einde kwam aan de onderduikperiode van Anne Frank. Niet omdat de oorlog voorbij was maar omdat ze werden ontdekt en gearresteerd.
Vandaag schenk ik aandacht aan het boek Pennekinderen van Anne Frank

Pennekinderen. Zo noemde Anne Frank haar verhaaltjes die ze schreef tijdens haar onderduikperiode. Deze verhalen bleven net als het dagboek bewaard.
Anne heeft het altijd jammer gevonden dat ze niet kon tekenen. Deze taak werd opgenomen door veertig illustrators uit de hele wereld. Samen met de verhalen van Anne vormen ze dit eerbetoon aan het meisje dat zo graag een beroemde auteur wilde worden. Het boek bevat delen van haar dagboek, afgewisseld met kinderverhalen en een roman dat ze aan het schrijven was.

“Kijk maar’ zei ik. ‘Als je naar het geluk in jezelf zoekt dan moet je naar buiten gaan, op een dag met veel zon en een blauwe lucht.” Uit: Het geluk dat Anne op 12 maart 1944 schreef.

Er viel laatst een indrukwekkend exemplaar op de deurmat. Een boek met een stevige en rustig gekleurde kaft met als auteur Anne Frank.
Anne Frank is bekend geworden door haar dagboek dat ze tijdens de Tweede Wereldoorlog schreef toen ze ondergedoken zat met haar familie. Maar ze schreef nog veel meer. Dit boek is geschreven in samenwerking met de Anne Frank stichting.

“ M’n zenuwen ben ik lang niet altijd de baas, vooral Zondags voel ik me er ellendig aan toe.” Anne Frank 22 oktober 1943

De verhalen uit het Achterhuis hebben eigenlijk geen tekening nodig omdat Anne Frank heel beeldend kon schrijven. Maar de tekeningen die aan de verhalen zijn toegevoegd zijn een verhaal op zich en maken er een mooi geheel van.
De schrijfstijl is veelbelovend, past bij de jonge leeftijd die Anne had toen ze schreef. Ze kon alleen niet tekenen en ze gaf toen aan dat ze dat erg jammer vond. Deze taak hebben meer dan veertig illustratoren op zich genomen.
De tekenaars mogen ook wat over zichzelf vertellen en dan blijkt dat de illustrators random gekozen zijn. Ze hebben bijvoorbeeld ook moeten vluchten, of vinden om een andere reden herkenning in haar verhalen en hebben een eigen stijl.
Samen hebben ze het boek over deze donkere periode wat kleur gegeven. En de verwachting is dat hier heel veel mensen veel mooie leesuren aan zullen beleven.
Het boek wordt afgesloten met een de biografieën van de illustrators.

Het is ontroerend om ook deze verhalen van Anne Frank gelezen te hebben. Anders kan het niet verwoord worden. Ze had zo’n sterke droom om auteur te worden. Het zijn verhalen geschreven door een jong meisje dat droomde over mooie werelden vol romantiek. Door de afwisseling met de verhalen uit het Achterhuis wordt de lezer steeds op de feiten van toen gewezen. Maar ook op de problemen die de onderduikers tegenkwamen want wat doe je als je kiespijn hebt, samen een bureau moet delen of je enorm verveelt? Alles komt samen in dit bijzondere eerbetoon