Van Strien stopt in haar verhalen genoeg stof om over na te denken

Sonja van Strien stuurde mij deze novelle omdat deze vandaag uitkomt.
Zij is bekend van het tussendoortje Met de stroom mee dat bij De verhalenfabriek werd uitgegeven.

Ik schreef over Met de stroom mee: “Met de stroom mee is een heerlijke strandroman met een verhaallijn dat onverwacht naar boven komt.”

Sonja vertelt het verhaal vanuit het hoofdpersonage, de jonge Floor weet even niet wat ze moet doen als haar vriend vreemd gaat. Ze besluit het roer om te gooien en naar het verre Zweden te gaan waar haar tante Stuga’s verhuurt.
Eenmaal bij haar tante aan te zijn gekomen blijken daar twee heel verschillende, maar zeer knappe mannen te werken.

Het verhaal voelt een beetje als een spontane Winter vol Liefde zonder de camera’s. De lezer wordt lang in het ongewisse gelaten welke keuze ze gaat maken. En ook van wat er tussen de mannen speelt. Dit geeft Van Strien mooi de ruimte om de ontmoetingen en de activiteiten zorgvuldig te beschrijven zodat de lezer mee kan genieten met de leuke momenten in de sneeuw. Het is een echt winterverhaal dat geschikt is om tussendoor te lezen.
De beschrijvingen van het landschap doen de lezer verlangen naar een warme wintervakantie met warme chocolademelk en slagroom, dit is de sfeer waarin het verhaal zich afspeelt, lekker luchtig en gezellig warm. En dan komt er ineens een verrassing uit de wintermuts en zit de lezer op het puntje van haar stoel. De spanning waarop gewacht werd is ineens volop aanwezig!
Van Strien stopt in haar verhalen genoeg stof om over na te denken. Een mooi afgerond verhaal.