Een familieroman waarbij de gebeurtenissen goed doordacht aan het papier zijn toevertrouwd.

Kirstin Rozema schrijft voor zowel kinderen als volwassenen. Daarnaast schrijft ze korte verhalen en kleine stukjes voor kranten. In 2018 won ze de Valentijnprijs voor ‘Na die nacht’. Daarnaast schreef ze een misdaad roman serie onder het pseudoniem Sophie Ester én organiseerde ze samen met mij verschillende boekenfestivals om (beginnende) auteurs een podium of, zoals we het noemden, een duwtje in de rug te geven.

Thuishaven is haar tiende roman.

In Thuishaven staat Netta centraal, ze is weduwe, moeder van vier kinderen die door omstandigheden allemaal in dezelfde periode het huis uitgaan. Ze blijft alleen achter maar probeert er alles aan te doen om niet eenzaam te worden. Ze neemt een aantal dieren in huis en tijdens een van de wandelingen leert ze Caz kennen. Ze worden vrienden en meer dan dat en als Caz woonruimte nodig heeft stelt ze voor dat hij tijdelijk bij haar in komt wonen…..Daar hebben haar kinderen ernstige twijfels over…

“Ze hoort in haar hoofd haar kinderen gillen over wat ze nu weer doet. Zomaar iemand in huis nemen, die je totaal niet kent.

Dit is een heerlijk en eerlijk verhaal over gewone mensen zoals jij en ik. En veel situaties die Rozema beschrijft in het boek zouden zomaar uit het leven van alledag geplukt kunnen worden. Het lege nest syndroom, een situatie waar als het goed is bijna elke ouder mee te maken krijgt. Rozema laat zien dat ze de personages in het boek een mooie ontwikkeling door kan laten maken. Netta komt er sterker uit dan bijvoorbeeld haar vriendin die alles opzij zet voor een man.
Rozema laat namelijk niet alleen de mooie kanten zien maar ook de andere kant van een persoon. Compleet met twijfels, verdriet en gedachten die soms alle kanten op kunnen gaan. De nuchtere toon van de gedachten van Netta die zo alles op een rijtje zet wordt soms overschaduwd door haar verdriet uit het verleden en het gemis van wat niet meer is.
De kinderen van Netta hebben duidelijk hun eigen karakter en band met moeders, dat maakt van het boek juist een echte familieroman.
De link met personages uit een andere boekenserie van Rozema is heel goed gevonden en een leuk zijspoor, niet teveel aanwezig maar goed in het verhaal gevlochten. Ze borduurt daarmee door op het leven van een van de personen en bouwt dit ook verder uit. Het is dan wel fijn om dit boek te lezen in combinatie met haar spannende romans. Maar het hoeft niet omdat Rozema een auteur is die de lezer volledig wil informeren. Alle informatie die de lezer nodig heeft om zich te verplaatsen in het leven van Netta, haar gezin, haar (nieuwe) vrienden en haar leven is aanwezig.
De schrijfstijl van Rozema is rustig, goed doordacht zet ze alles op papier en ze weet zo verschillende thema’s op een mooie manier samen te brengen in een roman.

Thuishaven is een familieroman waarbij de gebeurtenissen goed doordacht aan het papier zijn toevertrouwd.