Heb geen nagels meer over

Wat kan ze toch heerlijk schrijven, die Marjolein! Volgens mij heb ik alles van haar gelezen. Meteen vanaf het begin word je meegezogen in het verhaal. En halverwege kon ik het boek niet wegleggen en was het 3 uur in de nacht toen ik het dichtsloeg. Het mooie aan dit boek vind ik dat Marjolein 3 kanten van de hele kindertoeslagenaffaire belicht. Zowel de gedupeerden, (werknemer van) Belastingdienst én de kinderen van de werknemer (Brenda in dit geval) zijn eigenlijk slachtoffers. En hoe radeloos ben je als er een spelletje met je wordt gespeeld. Ik heb geen nagels meer over!