Wentelt zich in bloed

Een zekere Mason Kane maakt zich los van een Amerikaanse elite-eenheid die dood en verderf zaait onder terroristen. Niet omdat hij enige scrupule heeft ten aanzien van de doelgroep. Integendeel. Hij weigert echter af te dalen naar het niveau van deze criminelen door zijn commandant te volgen in een opdracht om een volkomen onschuldige Afghaanse familie uit te roeien, zuiver en alleen om de Amerikaanse invloed in het Midden-Oosten te verlengen.

Maar dan haal je wel wat aan. Deze groep, Anvil Program gedoopt, lijkt zo gehersenspoeld, is zo gewetenloos dat het verplaatsen van moorddadigheid naar een eigen man nog geen snipper van een barrière oplevert. Gezworen kameraden zijn op slag doodsvijanden, aangestuurd door een beestmens van een commandant die zonder blikken of blozen eigen mensen de kogel geeft als die het streven naar Amerikaanse overheersing ongewild in de weg staan door ‘domweg gewond te raken’.

De jacht van de elite groep op die ene uitgetreden man en het streven van de laatste om door het ombrengen van zijn voormalige commandant deze groep te weerhouden van hoogverraad, biedt auteur Joshua Hood alle gelegenheid om zijn kennis van wapens en van verfijnde tactiek tot doden aan het papier toe te vertrouwen. De ene bladzijde vol gruwelijke wreedheid volgt op de ander. Een les in anatomie, want je vraagt je af of het waar kan zijn dat een mens zoveel fysiek geweld overleeft. Hood spitst zich helemaal toe op details over moord en doodslag, spuwt daarbij zoveel kennis over wapens en wat je er allemaal mee kunt vernielen, dat je de draad kwijt dreigt te raken van wie het met wie tegen wie doet.

De poging om er enige romantiek in te vlechten via een Kane welgevallige geheim agente wordt letterlijk en figuurlijk verknald. De kogels nemen als het ware de pen over. Een boek voor echte mannen, zo wil de uitgever ons doen geloven. Maar wie kan ons overtuigen dat alleen keiharde kerels met de dood als metgezel tot die ‘echte’ mannen behoren?

Een verhaal van ongekende gevoelloosheid, ondergedompeld in een bad van gruwel. De liefhebbers van militaire thrillers zijn er ongetwijfeld mee bediend, maar het zou ook zo maar kunnen zijn dat het zelfs voor hen allemaal net iets te veel aan fysieke pijniging in zich bergt. Vele andere lezers zullen na een aantal meedogenloze slachtpartijen afhaken.

Hetgeen niet wil zeggen dat er iets mankeert aan de schrijftrant van de auteur. Hij legt het allemaal vlotjes vast, sublimeert de schurk in de mens. Zijn diverse uitzendingen naar brandhaarden in Irak en Afghanistan leverden hem de stof op die zeker raakt aan het waarheidsgehalte van wat zich daar onmenselijkheid ontvouwt. Misschien is het ook zo dat de confrontatie met die rauwe werkelijkheid te hard aankomt. En dan niet alleen bij tere zieltjes.

Geschreven, zegt Hood, voor mannen en vrouwen in het Amerikaanse leger die hun beste jaren gaven voor Operation Iraqi Freedom en Operation Enduring Freedom. Die zullen door hun ervaring met gewetenloosheid en gewelddadigheid minder snel uit balans raken.