Lezersrecensie
Hilarisch, ontroerend en verfrissend
Verrassend, intrigerend, bevrijdend en verfrissend. Zomaar een paar termen waarmee je ‘Het Rosie Project’ kunt samenvatten. Ontzettend leuke humor en op sommige momenten hangt het tegen het ontroerende aan. Tegelijkertijd is het ook zo lekker nuchter en sober. Niks wat door Greame Simsion geschreven staat is overbodig of nutteloos. Elk woordje, elk zinnetje, elk gevoel en elke beschrijving is essentieel om het hele boek bijzonder en indrukwekkend te maken.
De hoofdpersoon van ‘Het Rosie Project’ is Don Tillman, een hyperintelligente professor in de genetica met het syndroom van Asperger (vorm van autisme). Ieder moment van de dag moet volgens een bepaald stramien verlopen en wat betreft avondeten is dinsdag in ieder geval kreeftdag. Maar Don is inmiddels al in de veertig en zijn maatschappelijk besef is behoorlijk realistisch: hij weet dat het zo langzamerhand wel tijd wordt voor een vrouw. Het begin van de zoektocht naar de perfectie vrouw wordt gestart. Aan dit “Echtgenote Project” heeft hij een uitgebreid wetenschappelijk onderzoek gekoppeld, compleet met vragenlijst en eisenpakket. De vrouw die in aanmerking komt als echtgenote, mag niet roken, mag alleen gematigd alcohol gebruiken en mag geen vegetariër zijn.
Dan komt hij Rosie in zijn leven. Ze is verre van perfect. Ze rookt en ze eet alleen duurzame vis. Bovendien is ze barvrouw. En ondanks het feit dat Rosie helemaal niet binnen de maatstaven van het “Echtgenote Project” past, groeien ze steeds meer naar elkaar toe. De manier waarop Don deze ‘liefde’ ervaart en hoe hij omgaat met de signalen van Rosie en de situaties die zich voordoen is zowel lachwekkend als vertederend.
Van begin tot einde is het een vruchtbare reis door het hoofd van Don. Je leert dankzij Don te relativeren en je komt erachter dat emoties soms een hele goede raadgever kan zijn. Hoewel het plot nogal onverwachts en in sneltrein vaart wordt beschreven, en het hierdoor af en toe lijkt dat het einde afgeraffeld is, is ‘Het Rosie Project’ een absolute must om te lezen. En mocht je zo blij worden van Don en Rosie, dan kun je de rest van hun leven volgen in het tweede deel: ‘Het Rosie Effect’.
De hoofdpersoon van ‘Het Rosie Project’ is Don Tillman, een hyperintelligente professor in de genetica met het syndroom van Asperger (vorm van autisme). Ieder moment van de dag moet volgens een bepaald stramien verlopen en wat betreft avondeten is dinsdag in ieder geval kreeftdag. Maar Don is inmiddels al in de veertig en zijn maatschappelijk besef is behoorlijk realistisch: hij weet dat het zo langzamerhand wel tijd wordt voor een vrouw. Het begin van de zoektocht naar de perfectie vrouw wordt gestart. Aan dit “Echtgenote Project” heeft hij een uitgebreid wetenschappelijk onderzoek gekoppeld, compleet met vragenlijst en eisenpakket. De vrouw die in aanmerking komt als echtgenote, mag niet roken, mag alleen gematigd alcohol gebruiken en mag geen vegetariër zijn.
Dan komt hij Rosie in zijn leven. Ze is verre van perfect. Ze rookt en ze eet alleen duurzame vis. Bovendien is ze barvrouw. En ondanks het feit dat Rosie helemaal niet binnen de maatstaven van het “Echtgenote Project” past, groeien ze steeds meer naar elkaar toe. De manier waarop Don deze ‘liefde’ ervaart en hoe hij omgaat met de signalen van Rosie en de situaties die zich voordoen is zowel lachwekkend als vertederend.
Van begin tot einde is het een vruchtbare reis door het hoofd van Don. Je leert dankzij Don te relativeren en je komt erachter dat emoties soms een hele goede raadgever kan zijn. Hoewel het plot nogal onverwachts en in sneltrein vaart wordt beschreven, en het hierdoor af en toe lijkt dat het einde afgeraffeld is, is ‘Het Rosie Project’ een absolute must om te lezen. En mocht je zo blij worden van Don en Rosie, dan kun je de rest van hun leven volgen in het tweede deel: ‘Het Rosie Effect’.
1
Reageer op deze recensie