Klassiek maar goed geschreven verhaal over levensbepalende keuzes maken

In maart 2017 opende Dogs & Faces, de eerste solotentoonstelling met schilderwerk van Jonah Falke in Amsterdam. Op de cover van Falkes debuutroman Bontebrug vinden we zijn werk ‘Iris and Dennis’ terug, waarop een hondachtige figuur achterom kijkt. Het werk past perfect bij het thema van het boek: de spanning tussen achterom kijken en vooruit lopen.

Centraal in de roman staat de jonge Robert, die samen met zijn vrienden Bertje en Mohammed een vrijwel zorgeloze jeugd gekend heeft in het kleine dorpje Bontebrug in de Achterhoek, Falkes geboortedorp. Maar Robert is ambitieus en trekt naar de Rietveld Academie in Amsterdam voor een opleiding tot kunstschilder, waar hij na verloop van tijd de kans krijgt om samen met zijn hoofddocent en schilder met gevestigde naam Josef Dietz te exposeren. Robert komt na een aangrijpende gebeurtenis in Bontebrug voor een belangrijke beslissing te staan: kiest hij voor het platteland of de stad, voor schuurfeesten en het dorpscafé of voor vernissages, voor rust en kalmte of voor zijn grenzeloze ambitie? En dan is er ook nog de liefde, misschien nog wel Roberts grootste bron van twijfel. De thema’s die aan bod komen in deze roman zijn klassiek, maar daarom niet minder aantrekkelijk, net als de cruciale vraag waar deze roman uiteindelijk toch een antwoord probeert op te geven: waar wil ik met mijn leven heen?

Bontebrug bevat duidelijk veel van Falkes eigen leefwereld, zoals wel vaker het geval is bij literaire debuten. Hij is oorspronkelijk afkomstig uit Bontebrug, en ging uiteindelijk studeren aan de kunstacademie in Enschede. Daar ontstond de basis voor zijn debuutroman in de vorm van zijn scriptie, waarna men hem aanraadde om er zeker verder aan te blijven werken. Vandaag woont Falke in Amsterdam, maar is hij nog geregeld terug te vinden in Bontebrug, waar hij in het huis van zijn ouders een atelier heeft.

Hoewel Falke zelf niet zo houdt van het woord ‘multitalent’ lijkt het woord wel op zijn lijf geschreven. Schilderen, zingen en nu ook schrijven: hij kan het. Dat Falke schrijftalent heeft, is in deze roman overduidelijk. Zijn schrijfstijl is vrij rechttoe rechtaan en in combinatie met de korte en telkens mooi afgeronde hoofdstukken, die geregeld de vorm van anekdotes hebben, wordt Bontebrug zo een heuse pageturner. Toch tovert Falke geregeld verrassende beelden en vergelijkingen op papier: “Ik probeer de diepte aan de oppervlakte te zoeken. Maar dit leven voelt zo ondiep als een plas regen op straat. Volgende week is gelukkig de opening van de expositie, hopelijk blijf ik drijven.” Daarnaast spat ook het zuivere vertelplezier van de pagina’s. Falke heeft het talent om de lezer voor het overgrote deel van het boek bijna tegelijkertijd te raken én te laten lachen.

Bontebrug is een klassiek maar uitermate goed verteld verhaal over levensbepalende keuzes maken. Het is een debuutroman die kan tellen, en vol verwachting doet uitkijken naar Falkes volgende literaire worp.