Ergens ver weg en toch dichtbij.

Sommige boeken hebben iets waar je van in het begin al voelt dat het goed zal zijn. Dit is zo een boek. Ondanks zijn 400 bladzijden is er geen enkel moment van verveling. Het verhaal speelt zich af in Midden Europa, zonder specifiek te zijn, maar dat doet er niet toe. Het Keizerrijk wordt het genoemd en de periode is de wintertijd met sneeuw en ijs. Er wordt een katholieke priester vermoord met een zware steen tegen het achterhoofd. Een jong meisje heeft dit lijk ontdekt. Het object blijft liggen en zal een cruciale rol spelen op het eind van het verhaal. De plaatselijke commissaris en zijn hulp zijn belast met het vinden van de dader. Een duidelijke vorm van moord, maar zo eenvoudig liggen de zaken niet. Er komen nog verhaallijnen opzetten. In het dorp woont er een kleine minderheid Moslims en wanneer de plaatselijke dokter, die uit die gemeenschap komt, onverwachts vertrekt worden er serieuze vraagtekens geplaatst. Wanneer ook de eeuwenoude Moskee in brand wordt gestoken terwijl de commissaris toevallig op een feest zat van de plaatselijke notabelen, krijgen we argwaan. Wanneer de hulpagent de daders van de brand lijkt te ontmaskeren zijn ze opeens verdwenen. De politieman die getrouwd is heeft een ziekelijke neiging tot aantrekking van het jonge meisje die de dode priester ontdekt heeft, maar zijn hulpagent zal een belangrijke rol spelen tussen hun beide. Het verhaal is in feite tijdloos en dat is het mooie eraan. Pas wanneer u de laatste tien bladzijden begint te lezen kom je te weten wie de dader is geweest en dat komt binnen als een mokerslag. Fantastisch verhaal dat zo universeel in onderwerp is dat het blijft nazinderen na het lezen van de laatste pagina.