Leegte

Na Mattias vond ik een mooi, gevarieerd boekje. Af en toe kwam ik een prachtige zin of passage tegen. Soms moest ik zo’n stukje twee keer lezen om het goed te laten landen. Maar toch las het geheel soepel door, helemaal goed dus!

De verschillende perspectieven vormden bij elkaar geen afgerond verhaal. Dat vond ik wel jammer. Nu ik het boek al even uit heb, realiseer ik me dat dat leek op een gevoel van leegte. Eigenlijk dus heel goed passend bij een verhaal over iemand die te vroeg is overleden: het verhaal is niet af, de cirkel is niet rond.