Lezersrecensie
Echt goede en gevarieerde verhalen, van humoristisch tot aangrijpend
4,5 sterren. Een verhalenbundel met 26 korte (en wat minder korte) verhalen. De titel weerspiegelt in elk geval één element: de verhalen zijn behoorlijk gevarieerd, qua thema en qua sfeer, al zitten er naar verhouding veel sf-verhalen in de bundel. Het is ook wel duidelijk dat Heijndermans houdt van weird fiction (zoals The King in Yellow). En ook horror komt vaker langs – zoals het op Netflix verfilmde titelverhaal.
Vooral de variatie in ‘mood’ spreekt me aan. Er zijn grappige, luchtige verhalen, maar ook serieuzere (met of zonder duidelijke boodschap) en gevoelige. Ik vond bijna alle verhalen gewoon echt goed, al was het maar vanwege de goede schrijfstijl, de sterke dialogen en de originaliteit (soms ‘deinend’, soms met een mooie twist), maar enkele sprongen er positief voor mij uit:
‘Keeper’ (over een postapocalyptische dierentuinverzorger), het absurde ‘The Udon at Tashihara’s’ (dat me deed denken aan de absurde humor van Devin Townsend op zijn album ‘Ziltoid the Omniscient’ over een alien die de Aarde aanvalt omdat zijn kop koffie die hij daar kreeg niet goed was – maar dat terzijde), ‘Red Plant, Purple Plant, Blue Plant’ (had ik elders al gelezen, maar ik weet niet meer waar…), ‘Hammy, the Last Pig on Earth’ (mooie, maar ook gevoelige satire, vooral voor mensen zoals ik die een zwak hebben voor de zo intelligente varkens), ‘My Book Report on Starlight’ (wellicht mijn favoriete verhaal in deze bundel, volgens Heijndermans inleiding ook de meest autobiografische), ‘Flames of the Ifrit’ (wanneer je een aangrijpend oorlogsverhaal kruist met de legenden over djinni/ifrit), ‘Palindrome Dome’ (niet per se mijn favoriet, maar een typisch verhaal om nog eens te herlezen om alles eruit te halen), ‘Ride the Lightning’ (eindelijk hebben de mensen geleerd van hun fouten!), ‘Blessed He Be, Shinokaze’ (Gegroet Gojira), en ‘Sleep’ (aangrijpend en liefdevol).
Al met al vond ik het een fijne bundel om te lezen. Heijndermans’ tweede bundel verhalen ‘Soft Reboot’ is sinds kort uit, en staat al klaar op mijn e-reader.
Vooral de variatie in ‘mood’ spreekt me aan. Er zijn grappige, luchtige verhalen, maar ook serieuzere (met of zonder duidelijke boodschap) en gevoelige. Ik vond bijna alle verhalen gewoon echt goed, al was het maar vanwege de goede schrijfstijl, de sterke dialogen en de originaliteit (soms ‘deinend’, soms met een mooie twist), maar enkele sprongen er positief voor mij uit:
‘Keeper’ (over een postapocalyptische dierentuinverzorger), het absurde ‘The Udon at Tashihara’s’ (dat me deed denken aan de absurde humor van Devin Townsend op zijn album ‘Ziltoid the Omniscient’ over een alien die de Aarde aanvalt omdat zijn kop koffie die hij daar kreeg niet goed was – maar dat terzijde), ‘Red Plant, Purple Plant, Blue Plant’ (had ik elders al gelezen, maar ik weet niet meer waar…), ‘Hammy, the Last Pig on Earth’ (mooie, maar ook gevoelige satire, vooral voor mensen zoals ik die een zwak hebben voor de zo intelligente varkens), ‘My Book Report on Starlight’ (wellicht mijn favoriete verhaal in deze bundel, volgens Heijndermans inleiding ook de meest autobiografische), ‘Flames of the Ifrit’ (wanneer je een aangrijpend oorlogsverhaal kruist met de legenden over djinni/ifrit), ‘Palindrome Dome’ (niet per se mijn favoriet, maar een typisch verhaal om nog eens te herlezen om alles eruit te halen), ‘Ride the Lightning’ (eindelijk hebben de mensen geleerd van hun fouten!), ‘Blessed He Be, Shinokaze’ (Gegroet Gojira), en ‘Sleep’ (aangrijpend en liefdevol).
Al met al vond ik het een fijne bundel om te lezen. Heijndermans’ tweede bundel verhalen ‘Soft Reboot’ is sinds kort uit, en staat al klaar op mijn e-reader.
1
Reageer op deze recensie