Feministisch, maar niet erg goed geschreven verhaal over de Renaissance in Florence

2,5 sterren. Een min of meer feministisch verhaal dat zich afspeelt in Renaissancistisch Florence ten tijde van Michelangelo en de beruchte prediker Savonarola. Ik heb zelf niet zo veel met de Renaissance, geef ik toe, al zaten er best interessante gegevens in de roman verwerkt, waaronder de veranderende opstelling tegenover 'sodomie' en vrouwen. Het verhaal gaat over een vrouw die in vrijheid wil leven om te kunnen schilderen en filosoferen: eerst zit ze gevangen als kind in een huis van rijke Medici-aanhangers, dan trouwt ze met een homoseksueel (met het idee dat ze beide veilig waren in een voor de buitenwereld normaal huwelijk), dan leeft ze onder de dreiging van de strenge Savonarola, en ten slotte slijt ze haar dagen in een eerst niet streng, maar later toch nog streng klooster, waar ze een kapel beschildert en zichzelf tatoeëert met een slang met de kop van haar geliefde, want oh ja, ze is de geheime liefde van Michelangelo.
Helaas wordt het verhaal (op de proloog na) verteld in de ik-vorm door de hoofdpersoon: haar onvrijheid betekent dat de lezer het vaak moet doen met geruchten en verhalen van anderen, waardoor je nooit echt goed een beeld krijgt van het leven buiten dat van de hoofdpersoon. Jammer, want zo blijft bijvoorbeeld het homoseksuele leven rond de Ponte Vecchio bijvoorbeeld toch wat vaag, samen met een groot aantal andere zaken. Ook de schrijfstijl is niet erg sterk - er ontbreken goede sfeerbeschrijvingen en om de een of andere reden leest het niet lekker door. De eerste derde van het boek vond ik eigenlijk behoorlijk saai, al wordt het verhaal daarna interessanter.