Dat ene moment
Het is 16 november 2017, een doodnormale dag. Voor Martijn en Sofie, twee mensen die elkaar niet kennen, is het een emotionele dag. Martijn helpt zijn dementerende vader met verhuizen naar een verpleeghuis. Sofie gaat haar biologische oma voor het eerst ontmoeten. Zowel Martijn als Sofie zijn op zoek naar antwoorden. Al hun hele leven hebben ze het gevoel dat er een puzzelstukje ontbreekt. Beiden zijn dan ook vastberaden om voor het einde van de dag meer duidelijkheid te krijgen over hun familiegeschiedenis. Een zoektocht die uitmondt in een abrupte, emotionele ontknoping.
In Eclips laat Suzan Hilhorst schitterend zien hoe het leven van toevalligheden aan elkaar hangt. Of zijn alle gebeurtenissen juist voorbestemd? Deze existentiële vraag staat centraal in deze prachtige debuutroman. Een verhaal waarin mens, dier en planeet op verschillende niveaus met elkaar verbonden zijn. Deze wisselwerking kan alledaags zijn, zoals de interactie tussen een huisdier en zijn baasje, of uitzonderlijk en overweldigend, in het geval van een zonsverduistering die mens en dier tijdelijk tot stilte maant.
De ‘wat als-vraag’ is in Eclips altijd op de achtergrond aanwezig. Wat zou er gebeurd zijn als Sofie een uur later van huis was vertrokken? Wat als Martijns ouders hem eerder op de hoogte hadden gebracht van hun geheim? In deze roman is ieder moment bepalend en belangrijk:
‘Wat kan er gebeuren in een paar seconden? Alles. Uiteindelijk gebeurt alles in een paar seconden. De aanloop kan langer zijn. Dagen, maanden, jaren. Soms is een gebeurtenis omgeven door andere gebeurtenissen, want niets staat op zichzelf. Maar elke herinnering blijft altijd een fragment en elk fragment duurt slechts een paar seconden.’
Eclips is een goed geconstrueerd verhaal. Zeer kundig laat Hilhorst haar hoofdpersonages in dezelfde omgeving bewegen maar tegelijkertijd in een andere wereld leven, waarbij je je als lezer continu afvraagt of de twee elkaar ooit gaan ontmoeten. Het is bovendien interessant hoe de auteur ruimte openlaat voor alternatieve scenario’s. Zelfs bij gebeurtenissen die niet ongedaan te maken zijn biedt dit verhaal een uitweg.
Eclips is een sterke debuutroman die je laat nadenken over de toevalligheden die zich in je eigen leven hebben voorgedaan. De ‘wat als’-momenten. Die paar seconden, of die ene beslissing, waarna je leven nooit meer hetzelfde is geworden. Het is aan jou hoe je met het daaruit voortvloeiende verdriet of geluk omgaat. Dat is wat Eclips ons duidelijk maakt.
Reageer op deze recensie