Lezersrecensie
Verpletterend
Chicago, 1985. Yale Tishman is jong, ambitieus en succesvol. Als fondsenwerver voor een museum boekt hij uitstekende resultaten. Hij woont samen met Charlie, een charmante Engelsman met wie hij al enkele jaren een relatie heeft. Niets staat hen een grootse toekomst in de weg. Totdat het hiv-virus de stad bereikt en in ‘boystown’ de eerste slachtoffers maakt, waaronder een aantal van Yales beste vrienden.
Parijs, 2015. Fiona verloor haar broer Nico aan aids. Dertig jaar later reist ze af naar de Franse hoofdstad, op zoek naar haar dochter met wie ze geen contact meer heeft. Hoewel de aidscrisis bij velen slechts vage herinneringen aan de jaren ‘80/’90 oproept, ervaart Fiona de consequenties ervan nog dagelijks. De pijn van het verlies van zoveel dierbaren, gestorven in de bloei van hun leven, draagt zij voor altijd met zich mee.
En dan is er nog Nora, de hoogbejaarde oudtante van Fiona en Nico. Zij wenst haar kunstcollectie na te laten aan de galerie waar Yale voor werkt én verloor zelf haar grote liefde tijdens de Eerste Wereldoorlog. In ‘Een stralende toekomst’ combineert Rebecca Makkai deze verschillende verhaallijnen, om ze op een verpletterende, hartverscheurende manier te laten samenkomen. Het resultaat is een schitterende roman over een vriendengroep die wordt geteisterd door het noodlot.
Yale en zijn vrienden leven continu tussen hoop en vrees. Degenen die de pech hebben om ziek te worden proberen uit alle macht hun waardigheid te behouden. Vaak onder mensonterende omstandigheden: aan hun lot overgelaten door hun ouders, behandeld in derderangs ziekenhuizen, waar het verplegend personeel hen nauwelijks durft aan te raken uit angst voor besmetting en tot overmaat van ramp onder leiding van een overheid die de problematiek volledig negeert. Overlevenden en nabestaanden (vaak verenigd in één persoon), moeten leren omgaan met gevoelens van schuld en schaamte en blijven doorgaans getraumatiseerd achter. Gelukkig zorgen de vrienden voor elkaar. Totdat ze één voor één omvallen, als menselijke dominostenen.
Het feit dat Makkai de aidsepidemie benadert vanuit verschillende perspectieven maakt haar verhaal extra relevant. De lijdensweg van de eerst getroffenen, voor wie de diagnose een doodsvonnis betekent, is buitengewoon aangrijpend opgetekend. Maar ook de levensloop van long-term survivors, die toegang krijgen tot medicatie, is minstens zo indrukwekkend. De aandacht voor het trauma dat nabestaanden tot op de dag van vandaag ervaren maakt het beeld compleet. Hiermee heeft de auteur een inzichtelijke, meelevende en veelomvattende roman gecreëerd.
Een stralende toekomst is een relaas dat iedereen zou moeten lezen. Om stil te staan bij de 32 miljoen (!) levens die al verloren zijn gegaan als gevolg van deze ziekte, maar vooral om te beseffen dat er nog steeds iedere 40 seconden ergens ter wereld iemand overlijdt aan aids (bron: aidsfonds).
Parijs, 2015. Fiona verloor haar broer Nico aan aids. Dertig jaar later reist ze af naar de Franse hoofdstad, op zoek naar haar dochter met wie ze geen contact meer heeft. Hoewel de aidscrisis bij velen slechts vage herinneringen aan de jaren ‘80/’90 oproept, ervaart Fiona de consequenties ervan nog dagelijks. De pijn van het verlies van zoveel dierbaren, gestorven in de bloei van hun leven, draagt zij voor altijd met zich mee.
En dan is er nog Nora, de hoogbejaarde oudtante van Fiona en Nico. Zij wenst haar kunstcollectie na te laten aan de galerie waar Yale voor werkt én verloor zelf haar grote liefde tijdens de Eerste Wereldoorlog. In ‘Een stralende toekomst’ combineert Rebecca Makkai deze verschillende verhaallijnen, om ze op een verpletterende, hartverscheurende manier te laten samenkomen. Het resultaat is een schitterende roman over een vriendengroep die wordt geteisterd door het noodlot.
Yale en zijn vrienden leven continu tussen hoop en vrees. Degenen die de pech hebben om ziek te worden proberen uit alle macht hun waardigheid te behouden. Vaak onder mensonterende omstandigheden: aan hun lot overgelaten door hun ouders, behandeld in derderangs ziekenhuizen, waar het verplegend personeel hen nauwelijks durft aan te raken uit angst voor besmetting en tot overmaat van ramp onder leiding van een overheid die de problematiek volledig negeert. Overlevenden en nabestaanden (vaak verenigd in één persoon), moeten leren omgaan met gevoelens van schuld en schaamte en blijven doorgaans getraumatiseerd achter. Gelukkig zorgen de vrienden voor elkaar. Totdat ze één voor één omvallen, als menselijke dominostenen.
Het feit dat Makkai de aidsepidemie benadert vanuit verschillende perspectieven maakt haar verhaal extra relevant. De lijdensweg van de eerst getroffenen, voor wie de diagnose een doodsvonnis betekent, is buitengewoon aangrijpend opgetekend. Maar ook de levensloop van long-term survivors, die toegang krijgen tot medicatie, is minstens zo indrukwekkend. De aandacht voor het trauma dat nabestaanden tot op de dag van vandaag ervaren maakt het beeld compleet. Hiermee heeft de auteur een inzichtelijke, meelevende en veelomvattende roman gecreëerd.
Een stralende toekomst is een relaas dat iedereen zou moeten lezen. Om stil te staan bij de 32 miljoen (!) levens die al verloren zijn gegaan als gevolg van deze ziekte, maar vooral om te beseffen dat er nog steeds iedere 40 seconden ergens ter wereld iemand overlijdt aan aids (bron: aidsfonds).
1
Reageer op deze recensie