De belofte is nog niet ingelost

‘Zo nu en dan stuurt God een engeltje naar de aarde’. Dat engeltje heet Sophie Brinkmann. ‘Ze had groene ogen die soms de indruk wekten dat ze elk moment in lachen uit kon barsten. Dat was niet zo, zo zag ze er gewoon uit, alsof ze met die glimlach in haar was geboren.’ De ideale verpleegster, die alleen maar mensen wil helpen en beter maken. Sophie is een 'femme' die op het eerste gezicht niet zo '‘fatale'’ lijkt…

Maar auteur Alexander Söderberg heeft in De Vuurdoop andere plannen met Sophie. Je kunt geen trilogie over een engel volschrijven. Fladderende godsdienaren zijn leuk voor op een schilderij van Mantegna of Rafael, maar te braaf voor een thrillerreeks die de oplagen van Stieg Larssons Millenniumtrilogie moet doen vergeten. Want de internationale uitgeefwereld verwacht veel van debutant Söderberg. Hij heeft immers zijn sporen verdiend als scriptschrijver voor televisiefilms en -series. In 2011 gingen uitgevers in Frankfurt bijna met elkaar op de vuist om de rechten van De Vuurdoop binnen te halen. Een hype op basis van zijn eerste 100 pagina’s.

Is die hype terecht? Gaat Sophie Brinkmann onze harten veroveren? In ieder geval trekt ze de aandacht van alle andere romanpersonages in De Vuurdoop. Zo is daar boekhandelaar Hector Guzman, haar charmante patiënt die een Spaanse passie voor haar ontwikkelt. Jammer genoeg blijkt al snel dat hij naast charmeur ook drugshandelaar van beroep is. Al snel raakt Sophie bij zijn illegale handel en wandel betrokken. Aan de andere kant van de wet denkt politievrouw Gunilla zuster Sophie in te kunnen zetten bij de ontmaskering van Guzman. Gunilla laat Sophie observeren door agent Lars Vinge. Die neurotische jongensachtige speurder vat ook warme gevoelens op voor Sophie. Observeren wordt masturberen wordt een obsessie, 24/7 is hij met Supersophie bezig.

Aanvankelijk draaien de personages om elkaar heen, maar niemand kan Alexander Söderberg van een trage opbouw beschuldigen en al snel vliegen de bloedspetters en lijken in het rond. Gunilla probeert Sophie in te zetten als undercover om meer te weten komen over Guzmans illegale operaties. Sophie twijfelt maar heeft eigenlijk weinig keuze. Zeker als ze de nodige bloedspetters over zichzelf heen krijgt. Bovendien moet ze haar puberzoon beschermen.
Söderberg probeert zijn personages meerdere morele trekken mee te geven. De boeven hebben ook hun goede kanten. Guzman wil Sophie buiten zijn illegale wereld houden en haar op zijn manier beschermen. Gunilla is geen gezagsgetrouwe diender maar een Dirty Harriet die alle denkbare middelen inzet om criminelen vast te zetten. Of om te leggen. In dat morele en fysieke slagveld moet Sophie Brinkmann zichzelf staande houden. Aanvankelijk reageert ze als elke gezagsgetrouwe burger en weet ze niet goed wat ze moet doen. Die leuke Guzman achter de tralies werken of die bitch Gunilla trotseren? Uiteindelijk neemt ze het heft in eigen handen. Wordt ze de nieuwe maffiabaas of vlucht ze met haar zoon?

De internationale hype rond De Vuurdoop is in zoverre terecht, dat deze actiethriller meer biedt dan actie en zich bovendien makkelijk naar het witte doek laat vertalen. In dit eerste deel kan Sophie nog niet de concurrentie aan met Stieg Larssons Lisbeth Salander. Dat was vanaf de eerste pagina geen wraakengel maar een wraakdraak, die alles en iedereen met haar verschroeiende furie affakkelde. Sophie zal het vooral van de volgende delen van Söderbergs trilogie moeten hebben. De belofte is in dit eerste deel nog niet ingelost, al zal de combinatie van actiethriller met een vrouwelijke hoofdpersoon veel lezeressen aantrekken.