Lezersrecensie
Sprookjes op Terschelling
Een man wordt omgebracht op korte afstand van journalist Bram (die op bladzijde 112 Vermeer blijkt te heten).
Hij wordt als 'toegevoegd deskundige' deel neemt aan het politieonderzoek naar een moord, met een rechercheur verblijft in de woning van de overledene en dossiers mee mag nemen naar huis. Het lijkt me een onwaarschijnlijke gang van zaken.
Een volstrekt ongeloofwaardige wonderwereld speelt een belangrijke rol in dit boek.
Een redacteur van een uitgeverij zou hier ingegrepen hebben, maar bij een veredelde copyshop als Gopher komt die er ongetwijfeld niet aan te pas. Die redacteur had ook op stilistische onvolkomenheden (bij voorbeeld: in twee regels 'iets te vinden', 'niets te vinden' en 'niets te vinden') en Klukkluktaal ('Jij nooit drugs gebruiken?') kunnen wijzen. En wat te denken van de tekst in een kokertje, die meermalen verschillend geciteerd wordt ('kmuts' en 'muts', apostrofs in die tekst die elke keer op een andere plaats staan), of de commissaris die Zaraa (voornaam) en ook Vera heet.
Wie met de rode pen in de hand het boek doorneemt, heeft heel wat te doen. Dit alles maakt het lezen niet aangenaam, helaas. Geen aanrader.
Hij wordt als 'toegevoegd deskundige' deel neemt aan het politieonderzoek naar een moord, met een rechercheur verblijft in de woning van de overledene en dossiers mee mag nemen naar huis. Het lijkt me een onwaarschijnlijke gang van zaken.
Een volstrekt ongeloofwaardige wonderwereld speelt een belangrijke rol in dit boek.
Een redacteur van een uitgeverij zou hier ingegrepen hebben, maar bij een veredelde copyshop als Gopher komt die er ongetwijfeld niet aan te pas. Die redacteur had ook op stilistische onvolkomenheden (bij voorbeeld: in twee regels 'iets te vinden', 'niets te vinden' en 'niets te vinden') en Klukkluktaal ('Jij nooit drugs gebruiken?') kunnen wijzen. En wat te denken van de tekst in een kokertje, die meermalen verschillend geciteerd wordt ('kmuts' en 'muts', apostrofs in die tekst die elke keer op een andere plaats staan), of de commissaris die Zaraa (voornaam) en ook Vera heet.
Wie met de rode pen in de hand het boek doorneemt, heeft heel wat te doen. Dit alles maakt het lezen niet aangenaam, helaas. Geen aanrader.
1
Reageer op deze recensie