Lezersrecensie
Een onverwacht logeerpartijtje vol liefde
Wat een heerlijk debuut is Volgeboekt! Paula Heeger neemt je mee naar het altijd sfeervolle Terschelling, waar schrijfster Felicia zich wil onderdompelen in het theaterfestival Oerol én de rust van het eiland om te werken aan haar nieuwe boek. Maar zoals dat wel vaker gaat in feelgoodland: niets loopt volgens plan.
Door een boekingsfout belandt Felicia niet in het geboekte hotel, maar in de logeerkamer van de stugge Alex, die een B&B én boekwinkel runt. En ja hoor – instant sparks én de nodige irritaties zijn het gevolg. Toch groeien deze twee mensen, die beiden hun eigen verdriet meedragen, langzaam naar elkaar toe. Het levert een warme en charmante slow burn romance op, vol kleine, fijne momenten én scherpe dialogen.
Wat ik sterk vond aan dit boek:
• Het leest ontzettend vlot. Geen moment dat het verhaal inzakt of langdradig wordt.
• De chemie tussen Felicia en Alex is goed opgebouwd. Geen insta-love, maar een geloofwaardige ontwikkeling.
• Alex is echt een topkarakter. In het begin lijkt hij nors en afstandelijk, maar hoe verder je leest, hoe liever hij blijkt te zijn.
• Rouw speelt een grote rol, op verschillende manieren. Het wordt respectvol en herkenbaar beschreven, zonder het boek zwaar te maken.
Wat ik iets minder vond:
• Soms werd het verdriet wel heel vaak benoemd. Ik snap waarom – het is voor de personages allemaal belangrijk – maar af en toe had iets meer subtiliteit sterker gewerkt.
• Het verhaal is best voorspelbaar, maar eerlijk gezegd vond ik dat in dit geval niet erg. Het hoort een beetje bij het genre en het is gewoon heel fijn uitgevoerd.
Al met al is Volgeboekt een prachtig debuut. Paula Heeger schrijft met vaart, gevoel én humor. Ik ben heel benieuwd wat ze hierna nog voor ons in petto heeft. Als je houdt van boeken over boeken, eilandliefde en tweede kansen, dan is dit er echt eentje om op je TBR te zetten!
Door een boekingsfout belandt Felicia niet in het geboekte hotel, maar in de logeerkamer van de stugge Alex, die een B&B én boekwinkel runt. En ja hoor – instant sparks én de nodige irritaties zijn het gevolg. Toch groeien deze twee mensen, die beiden hun eigen verdriet meedragen, langzaam naar elkaar toe. Het levert een warme en charmante slow burn romance op, vol kleine, fijne momenten én scherpe dialogen.
Wat ik sterk vond aan dit boek:
• Het leest ontzettend vlot. Geen moment dat het verhaal inzakt of langdradig wordt.
• De chemie tussen Felicia en Alex is goed opgebouwd. Geen insta-love, maar een geloofwaardige ontwikkeling.
• Alex is echt een topkarakter. In het begin lijkt hij nors en afstandelijk, maar hoe verder je leest, hoe liever hij blijkt te zijn.
• Rouw speelt een grote rol, op verschillende manieren. Het wordt respectvol en herkenbaar beschreven, zonder het boek zwaar te maken.
Wat ik iets minder vond:
• Soms werd het verdriet wel heel vaak benoemd. Ik snap waarom – het is voor de personages allemaal belangrijk – maar af en toe had iets meer subtiliteit sterker gewerkt.
• Het verhaal is best voorspelbaar, maar eerlijk gezegd vond ik dat in dit geval niet erg. Het hoort een beetje bij het genre en het is gewoon heel fijn uitgevoerd.
Al met al is Volgeboekt een prachtig debuut. Paula Heeger schrijft met vaart, gevoel én humor. Ik ben heel benieuwd wat ze hierna nog voor ons in petto heeft. Als je houdt van boeken over boeken, eilandliefde en tweede kansen, dan is dit er echt eentje om op je TBR te zetten!
1
Reageer op deze recensie