Lezersrecensie
Leest heel prettig terwijl het niet "mijn genre" is
Soms kunnen er voor een lezer redenen zijn om 'gemakkelijke' keuzes te maken als het volgende te lezen boek wordt uitgezocht. Die redenen heb ik sinds een aantal jaren. "Moederliefde" van Femmy ten Cate zou ik in de eerste instantie dus niet gekozen hebben. Door enkele toevallige ontmoetingen (zoals wel vaker) kreeg ik "Moederliefde" te lezen. Ik legde het boek van Wim de Bie uit 1988, wat ik aan het lezen was, tijdelijk terzijde om in "Moederliefde" (tenminste) te beginnen. De opsluiting van de hoofdpersoon in een kelder leek me beklemmend en ook tegen psychologisch gedoe zag ik een beetje op.
Maar...slechts drie dagen later had ik het boek uit. Femmy verstaat dus de kunst om de lezer te verleiden dóór te lezen. Daarvoor gebruikt ze niet eens trucjes, zoals cliffhangers. Op een heel natuurlijke manier wordt de lezer stukjes informatie gevoerd over wat er in het verleden is gebeurd, verweven in tekst over de gevangenschap en de interactie met zijn cipier, zijn moeder. Ik heb boeken van grote en bekende schrijvers gelezen waarin je toch op een bepaald moment elementen tegenkomt die je gaan opvallen en soms zelfs tegenstaan. Bijvoorbeeld: "dit is de derde keer dat dit woord wordt gebruikt in 2 zinnen." Dat heb ik bij dit boek op geen enkel moment gehad. Ik denk dat Femmy veel geredigeerd heeft. Of dat ze erg goed is om iets in een keer te doen zoals je als schrijver zou willen. Een aanrader dus. Zelfs als het onderwerp of de (mogelijk/vermeende) psychologische achtergrond je in de eerste instantie niet naar dit boek zou lokken.
Maar...slechts drie dagen later had ik het boek uit. Femmy verstaat dus de kunst om de lezer te verleiden dóór te lezen. Daarvoor gebruikt ze niet eens trucjes, zoals cliffhangers. Op een heel natuurlijke manier wordt de lezer stukjes informatie gevoerd over wat er in het verleden is gebeurd, verweven in tekst over de gevangenschap en de interactie met zijn cipier, zijn moeder. Ik heb boeken van grote en bekende schrijvers gelezen waarin je toch op een bepaald moment elementen tegenkomt die je gaan opvallen en soms zelfs tegenstaan. Bijvoorbeeld: "dit is de derde keer dat dit woord wordt gebruikt in 2 zinnen." Dat heb ik bij dit boek op geen enkel moment gehad. Ik denk dat Femmy veel geredigeerd heeft. Of dat ze erg goed is om iets in een keer te doen zoals je als schrijver zou willen. Een aanrader dus. Zelfs als het onderwerp of de (mogelijk/vermeende) psychologische achtergrond je in de eerste instantie niet naar dit boek zou lokken.
1
Reageer op deze recensie