Lezersrecensie
Prima tussendoortje voordat de finale begint
De gevangene van de hemel - Carlos Ruiz Zafon
Dit derde deel van het vierluik het kerkhof der verdwenen boeken is duidelijk een overgangsdeel. Zafon heeft dit boek gebruikt om het spel van de engel en de schaduw van de wind aan elkaar te koppelen. Hierdoor valt het verhaal wat tegen, ondanks dat het weer prachtig geschreven is.
Het verhaal speelt zich af in het bekende Barcelona, twee jaar na het einde van de schaduw van de wind. Het boek volgt weer Daniel Sempere, maar gaat vooral in op de geschiedenis van Fermin. Daarbij zorgt Zafon ervoor dat het verhaal van David Martin uit het spel van de engel gekoppeld wordt aan het verhaal van Daniel Sempere en sorteert hij voor op het laatste deel.
Ook nu is het weer fantastisch geschreven. De sfeer paar helemaal bij de andere boeken van Zafon. Wel is dit een lichte boek om te lezen, niet alleen door de lengte. Er is meer aandacht voor humor en het duister van eerste delen is veelal afwezig.
Het nadeel van dit boek is dat er eigenlijk niets gebeurt. De geschiedenis van Fermin is interessant en het koppelen van de eerdere boeken tot één geheel is leuk gedaan, maar verder is het wat saai. Er komt nog een sinister figuur langs, maar die wordt alleen gebruikt om Fermin zijn levensverhaal te laten vertellen. Verder werkt het vooral toe naar het laatste deel.
Vooraf wordt gesteld dat dit boek prima los te lezen valt van de andere delen, maar dan moet de lezer genoegen nemen met een wat onduidelijk verhaal, doordat de personages onbekend zijn. Daarnaast is het boek dan wel prachtig geschreven, maar niet intrigerend genoeg om een meesterwerk genoemd te worden. Dit deel is vooral bedoeld als tussendoortje, snel door naar deel vier!
Dit derde deel van het vierluik het kerkhof der verdwenen boeken is duidelijk een overgangsdeel. Zafon heeft dit boek gebruikt om het spel van de engel en de schaduw van de wind aan elkaar te koppelen. Hierdoor valt het verhaal wat tegen, ondanks dat het weer prachtig geschreven is.
Het verhaal speelt zich af in het bekende Barcelona, twee jaar na het einde van de schaduw van de wind. Het boek volgt weer Daniel Sempere, maar gaat vooral in op de geschiedenis van Fermin. Daarbij zorgt Zafon ervoor dat het verhaal van David Martin uit het spel van de engel gekoppeld wordt aan het verhaal van Daniel Sempere en sorteert hij voor op het laatste deel.
Ook nu is het weer fantastisch geschreven. De sfeer paar helemaal bij de andere boeken van Zafon. Wel is dit een lichte boek om te lezen, niet alleen door de lengte. Er is meer aandacht voor humor en het duister van eerste delen is veelal afwezig.
Het nadeel van dit boek is dat er eigenlijk niets gebeurt. De geschiedenis van Fermin is interessant en het koppelen van de eerdere boeken tot één geheel is leuk gedaan, maar verder is het wat saai. Er komt nog een sinister figuur langs, maar die wordt alleen gebruikt om Fermin zijn levensverhaal te laten vertellen. Verder werkt het vooral toe naar het laatste deel.
Vooraf wordt gesteld dat dit boek prima los te lezen valt van de andere delen, maar dan moet de lezer genoegen nemen met een wat onduidelijk verhaal, doordat de personages onbekend zijn. Daarnaast is het boek dan wel prachtig geschreven, maar niet intrigerend genoeg om een meesterwerk genoemd te worden. Dit deel is vooral bedoeld als tussendoortje, snel door naar deel vier!
1
Reageer op deze recensie