Lezersrecensie
Door de zandkorrels de woestijn niet meer kunnen zien
Duin - Frank Herbert
Na het zien van de films, die erg mooi gemaakt zijn, maar qua verhaal wat onduidelijk, erg benieuwd geworden naar het boek. Bij een boekverfilming blijkt het boek veelal beter, dus dat belooft wat.
Het boek draait om Paul Atreides, de zoon van een hertog die met zijn familie naar de planeet Arrakis gestuurd wordt. Deze planeet, die bestaat uit woestijn, bevat een belangrijke grondstof: specie. Hiermee kan in de toekomst gekregen worden en is onvervangbaar een onmisbaar bij het reizen in de ruimte. Als de familie Atreides verraden wordt, start Paul een guerrilla-oorlog, gesteund door het inheemse volk, de Vrijmans. Dat de hoofdpersoon bijzondere kwaliteiten bezit, als in het kijken in toekomst en verleden, krijgt hij al snel de status van messias, met alle gevolgen van dien.
Frank Herbert heeft misschien wel het grootste sciencefictionepos geschreven, waarvan Duin het eerste deel is. De schrijver combineert huidige wereldse godsdiensten en rituelen en maakt daar een nieuwe wereld bij. Hierbij kiest hij ervoor om alles wat met computers te maken heeft, te verbannen, zodat het verhaal eerder fantasy wordt dan sciencefiction.
Het lukt de schrijver om een prachtige omgeving te beschrijving en om mee te leven met de verschillende hoofdpersonages. Waar het aan schort is dat het verhaal redelijk onoverzichtelijk wordt. Het kost redelijk wat moeite om in het verhaal te komen en de verschillende begrippen en rollen te vatten. De eerste hoofdstukken is even goed opletten en doorkomen. Ondanks dat het hierna een normaal verraad- en wraakverhaal wordt, weet de schrijver niet goed hoe hij dit tot een goed einde moet brengen. De opbouw bent hij rustig, waardoor de lezer mee kan leven en alles kan begrijpen, maar richting het einde gaat het opeens snel en onoverzichtelijk. Mede doordat de hoofdpersoon in de tijd kan kijken, worden er bijzondere keuzes gemaakt en is het verhaal opeens afgelopen.
Al met al is het een prima leesbaar boek dat een aantal uur plezier geeft, maar het is ook duidelijk de opmaat van een hele serie. Of dat het geschapen universum boeiend genoeg is om nog meer delen over te lezen, is een beetje de vraag. Misschien na herlezing en als er meer films uitkomen, dat het nog meer gaat leven. Voor nu is het zeker niet het beste wat sciencefiction heeft voortgebracht.
Na het zien van de films, die erg mooi gemaakt zijn, maar qua verhaal wat onduidelijk, erg benieuwd geworden naar het boek. Bij een boekverfilming blijkt het boek veelal beter, dus dat belooft wat.
Het boek draait om Paul Atreides, de zoon van een hertog die met zijn familie naar de planeet Arrakis gestuurd wordt. Deze planeet, die bestaat uit woestijn, bevat een belangrijke grondstof: specie. Hiermee kan in de toekomst gekregen worden en is onvervangbaar een onmisbaar bij het reizen in de ruimte. Als de familie Atreides verraden wordt, start Paul een guerrilla-oorlog, gesteund door het inheemse volk, de Vrijmans. Dat de hoofdpersoon bijzondere kwaliteiten bezit, als in het kijken in toekomst en verleden, krijgt hij al snel de status van messias, met alle gevolgen van dien.
Frank Herbert heeft misschien wel het grootste sciencefictionepos geschreven, waarvan Duin het eerste deel is. De schrijver combineert huidige wereldse godsdiensten en rituelen en maakt daar een nieuwe wereld bij. Hierbij kiest hij ervoor om alles wat met computers te maken heeft, te verbannen, zodat het verhaal eerder fantasy wordt dan sciencefiction.
Het lukt de schrijver om een prachtige omgeving te beschrijving en om mee te leven met de verschillende hoofdpersonages. Waar het aan schort is dat het verhaal redelijk onoverzichtelijk wordt. Het kost redelijk wat moeite om in het verhaal te komen en de verschillende begrippen en rollen te vatten. De eerste hoofdstukken is even goed opletten en doorkomen. Ondanks dat het hierna een normaal verraad- en wraakverhaal wordt, weet de schrijver niet goed hoe hij dit tot een goed einde moet brengen. De opbouw bent hij rustig, waardoor de lezer mee kan leven en alles kan begrijpen, maar richting het einde gaat het opeens snel en onoverzichtelijk. Mede doordat de hoofdpersoon in de tijd kan kijken, worden er bijzondere keuzes gemaakt en is het verhaal opeens afgelopen.
Al met al is het een prima leesbaar boek dat een aantal uur plezier geeft, maar het is ook duidelijk de opmaat van een hele serie. Of dat het geschapen universum boeiend genoeg is om nog meer delen over te lezen, is een beetje de vraag. Misschien na herlezing en als er meer films uitkomen, dat het nog meer gaat leven. Voor nu is het zeker niet het beste wat sciencefiction heeft voortgebracht.
1
Reageer op deze recensie