Voor het goede doel
De tweeling Claudia en Ries Tepper hebben meegedaan aan een speurtocht voor het goede doel. Alle leerlingen van de Culvertschool hebben gezamenlijk maar liefst $8748,75 opgehaald voor de Manhattan voedselbank. Nu zul je natuurlijk denken dat deze tocht een geweldig succes is geweest. Nou, niets is minder waar. Het was een nachtmerrie waar geen enkele school op zit te wachten. Als we de berichten uit de New Yorkse krant mogen geloven liep de speurtocht uit op brandstichting, rellen en mishandelingen…
In De Tepper tweeling maakt New York onveilig lezen we gelukkig de ware toedracht van het verhaal. Schrijver Geoff Rodkey laat Claudia Tepper in het boek de betrokken kinderen interviewen, zodat de waarheid boven tafel komt. Het was een tocht vol jaloezie, vals spel, spanning en avontuur. Maar rellen? Nee, volgens de kinderen zijn die er echt niet geweest!
Bij vertrek van school kregen alle kinderen een lijst met vijfentwintig opdrachten waarmee zij punten konden verdienen. Zo moest er onder andere een boekenlegger gehaald worden bij de plaatselijke boekwinkel, een cronut (soort donut) worden gekocht, een foto worden genomen met Deondra en drie jellybeans worden gekocht met boterpopcornsmaak. Maar wat doe je als je een heleboel geld hebt? Dan koop je alle jellybeans uit het schap zodat je klasgenoten misgrijpen. En als het schieten van een foto niet lukt? Dan is photoshoppen een prima oplossing. Hoezo niet eerlijk? Het is toch voor het goede doel?
Het boek is het tweede deel van de serie ‘De Tepper tweeling’. Net als bij het eerste deel De Tepper tweeling maakt ruzie (en niet zo’n beetje ook) staat het boek weer bomvol met sms’jes, screenshots, chats, plattegrondjes, tekeningen, kassabonnen, krantenberichten, intekenlijsten en nog veel meer. Het boek is hierdoor een ware musthave voor de grafic novel-fans. Omdat buiten de tekst om van alles valt te zien is het boek ook erg aantrekkelijk voor minder gemotiveerde of moeilijke lezers.
Wat erg leuk is aan het boek is dat er een allochtoon uit Nederland in voor komt. Claudia’s vriendje Jens komt uit een schattig klein landje met windmolens. Gelukkig loopt de jongen niet op klompen, alhoewel zijn schoenkeuze voor deze speurtocht ook niet erg geschikt is.
Het boek is geschikt voor jongens en meisjes van een jaar of tien. Het taalgebruik is populair, duh, rezpect, duz enzovoort. Gaan bij ons volwassenen de haren hierdoor misschien overeind staan, een beginnende puber vindt het prachtig. Ook komen er enkele verzonnen woorden in voor. De schrijver zet hier de letters GBW bij (Geen Bestaand Woord). Wat dacht je van neergekalmd, smeugisch, geschpletst of gestrifd? Er staan ook enkele moeilijke woorden in het boek, zoals tumult, dagvaarding en zelfingenomen. Deze woorden zijn voorzien van een screenshot van een online woordenboek.
Tussen de regels door steek je als lezers veel op over het leven in New York. Ook geeft de schrijver zijn lezers wat boodschappen mee. Zo moet je niet alles klakkeloos geloven wat er in de kranten staat, zie je dat eerlijkheid uiteindelijk loont en blijkt dat met geld niet alles te koop is. Voor wie dacht dat er bij grafic novels weinig te lezen en te leren valt heeft het bij de serie ‘De Tepper tweeling’ dus helemaal mis.
Reageer op deze recensie