John Brown's body

'Het oude huis' is het vierde boek wat ik van Sarah McCoy gelezen heb, het zijn stuk voor stuk prachtige historische romans. Toen ik net in het boek begonnen was dacht ik dat ik in een horrorverhaal belandt was. Ook de cover van het boek ziet er trouwens een beetje duister uit. Het werd nog erger toen ik de naam van de vader van één van de hoofdpersonen las, John Brown. Er schoot me een liedje te binnen die we als kind zongen, John Brown z'n lichaam ligt te rotten in zijn graf Ik heb altijd gedacht dat het zomaar een griezelig liedje was. We kenden alleen maar het eerste couplet die we vrolijk afsloten met glorie glorie halleluja.... Toch bijzonder dat ik er veertig jaar achter kom wie John Brown was en welk bijzondere verhaal er achter deze naam zit.

Het is 2014 als Eden Anderson naar het rustige stadje New Charleston verhuist. In de kelder vindt ze een poppenhoofd. Wie heeft hem daar neergelegd? Waar is het lijfje gebleven? Eden zit niet lekker in haar vel. Ze probeert al jaren zwanger te worden, haar huwelijk vertoont barsten en ze twijfelt of de verhuizing wel een goede keuze is geweest. Dankzij haar buurmeisje Cleo voelt Eden zich steeds meer thuis in het stadje. Samen met het meisje gaat ze op zoek naar wat er in het verleden in het dorp gebeurd is.

Het andere verhaal speelt zich af rond 1860. Sarah is een jonge vrouw die samen met haar vader John Brown en enkele goede vrienden een verzetsgroep vormt, die weggelopen slaven helpt. Sarah tekent plattegronden voor de slaven die hen de weg naar de vrijheid moet wijzen. Bij een mislukte poging een slavenopstand te starten, wordt Sarah's vader opgehangen. Ondanks de gevaren, zet de groep zijn werk voort. Sarah is al jaren verliefd op Freddy. Omdat ze na een ernstige ziekte geen kinderen meer kan krijgen, gunt ze Freddy een andere vrouw. Een dappere en moeilijke keuze, die haar haar hele leven blijft achtervolgen. Wanneer Sarah Brown een baan als onderwijzeres bemachtigd heeft, adopteert ze de twee kinderen van een bevriend zwart echtpaar wat overleden is. De adoptie wordt niet door iedereen in haar omgeving geaccepteerd.

Het boek is een eerbetoon aan al die dappere mensen die zich ingezet hebben voor de ontsnapingslijnen van slaven. Het is mooi hoe Sarah McCoy het heden en verleden van de vrouwen heeft verweven in het verhaal. Een bijzondere combinatie van een historisch verhaal met een streekroman. Heerlijk, die ons-kent-ons-sfeer in het dorpje waar Eden woont.

Beide vrouwen konden geen kinderen krijgen; ze deelden hetzelfde verdriet. Het was interessant om te zien hoe verschillend ze met hun onvruchtbaarheid omgingen. In de negentiende eeuw was je huwelijkskans en daarmee ook je toekomst verkeken. Ik heb veel bewondering voor het dappere werk wat Sarah gedaan heeft. Wat ik erg mooi vond was dat de poppenhoofden (die mij aan het begin van het verhaal nog de kriebels bezorgden) zo'n belangrijke rol hebben gespeeld bij de ontsnapping van de slaven. Het is jammer dat de schrijfster niet dieper ingaat op de burgeroorlog en het verzet. Het is een belangrijk stukje Amerikaanse geschiedenis waar ik nog niet zoveel van weet.

Op dit moment is er in de Amerikaanse media een interessante discussie gaande of John Brown een held of een van de eerste terroristen was. Het is echt aan te raden om na het lezen van dit boek je wat meer in het verhaal van deze familie te verdiepen. Het is jammer dat er geen nawoord in het boek staat met meer informatie over John en zijn dochter Sarah. Als lezer weet je niet welk deel van het verhaal waargebeurd is en wat Sarah McCoy erbij verzonnen heeft. Ook had ik het wel mooi gevonden als er foto's van Sarah of van haar kunstwerken in het boek zouden staan.
De tekst van het liedje: https://www.hebban.nl/spot/boeken-met-een-ster/nieuws/het-oude-huis-sarah-mccoy