Lezersrecensie
Angie
Angie, Angie when will those clouds all disappear?
Toen Angie nog jong was, werkte ze met haar vader, moeder en twee zussen in het Italiaanse restaurant van de familie Malone. Haar zussen bleven het restaurant trouw, maar Angie wilde meer bereiken in haar leven. Ze ging studeren, kreeg een goede baan en trouwde met de man van haar dromen. Na het overlijden van haar dochtertje bleef de kinderkamer leeg. Omdat Angie alleen nog maar met haar kinderwens bezig was, ging haar huwelijk kapot. Angie zocht troost en keerde terug naar huis. Haar zussen en moeder ontvingen haar met open armen en langzaam aan ontdekte Angie dat zij ook thuishoort in het restaurant.
Angie, Angie, where will it lead us from here?
Angie ontfermt ze zich over tiener Lauren. Ze biedt haar een baantje aan in het restaurant en al snel begint Angie te moederen over het kind. Lauren woont in een achterstandsbuurt, heeft een moeder die verslaafd is en ze is op zichzelf aangewezen. Op haar zeventiende blijkt Lauren zwanger te zijn. Angie doet er alles aan om het meisje en haar baby goed op te vangen.
But Angie, Angie, ain't it time we said goodbye?
Het is een verhaal van uiterste. Het duurt jaren voordat Angie zwanger is, terwijl Lauren ongewenst zwanger raakt. Het is mooi om te zien dat de vrouwen elkaar nodig hebben om hun eigen leven weer op de rails te krijgen. De titel, 'Mijn verloren dochter', is heel goed gekozen. Het slaat op verschillende situaties. Angie heeft haar babydochtertje verloren. Maar Angie is zelf ook een verloren dochter. Na haar huwelijk is het contact met haar moeder (en zussen) verwaterd. Moeder Malone is blij dat haar verloren dochter weer teruggekeerd is naar huis. Angie bouwt een moeder-dochter relatie met Lauren op. Wanneer Lauren (in een emotionele bui) ervoor kiest om bij Angie weg te gaan, voelt Angie dat ze weer een dochter verloren heeft.
But Angie, I still love you, baby
Het is echt een typische Kristin Hannah verhaal. Een verhaal met levensechte personages, liefdevol en ontroerend. Zowel Angie als Lauren sluit je meteen in je hart. Bij het dichtslaan van het boek moest ik weer even bijkomen. Kristin heeft me weer geraakt!
Ik moest regelmatig aan het lied Angie van de Rolling Stones denken. Enkele zinnen uit het lied sluiten perfect aan bij de gebeurtenissen in het boek.
Toen Angie nog jong was, werkte ze met haar vader, moeder en twee zussen in het Italiaanse restaurant van de familie Malone. Haar zussen bleven het restaurant trouw, maar Angie wilde meer bereiken in haar leven. Ze ging studeren, kreeg een goede baan en trouwde met de man van haar dromen. Na het overlijden van haar dochtertje bleef de kinderkamer leeg. Omdat Angie alleen nog maar met haar kinderwens bezig was, ging haar huwelijk kapot. Angie zocht troost en keerde terug naar huis. Haar zussen en moeder ontvingen haar met open armen en langzaam aan ontdekte Angie dat zij ook thuishoort in het restaurant.
Angie, Angie, where will it lead us from here?
Angie ontfermt ze zich over tiener Lauren. Ze biedt haar een baantje aan in het restaurant en al snel begint Angie te moederen over het kind. Lauren woont in een achterstandsbuurt, heeft een moeder die verslaafd is en ze is op zichzelf aangewezen. Op haar zeventiende blijkt Lauren zwanger te zijn. Angie doet er alles aan om het meisje en haar baby goed op te vangen.
But Angie, Angie, ain't it time we said goodbye?
Het is een verhaal van uiterste. Het duurt jaren voordat Angie zwanger is, terwijl Lauren ongewenst zwanger raakt. Het is mooi om te zien dat de vrouwen elkaar nodig hebben om hun eigen leven weer op de rails te krijgen. De titel, 'Mijn verloren dochter', is heel goed gekozen. Het slaat op verschillende situaties. Angie heeft haar babydochtertje verloren. Maar Angie is zelf ook een verloren dochter. Na haar huwelijk is het contact met haar moeder (en zussen) verwaterd. Moeder Malone is blij dat haar verloren dochter weer teruggekeerd is naar huis. Angie bouwt een moeder-dochter relatie met Lauren op. Wanneer Lauren (in een emotionele bui) ervoor kiest om bij Angie weg te gaan, voelt Angie dat ze weer een dochter verloren heeft.
But Angie, I still love you, baby
Het is echt een typische Kristin Hannah verhaal. Een verhaal met levensechte personages, liefdevol en ontroerend. Zowel Angie als Lauren sluit je meteen in je hart. Bij het dichtslaan van het boek moest ik weer even bijkomen. Kristin heeft me weer geraakt!
Ik moest regelmatig aan het lied Angie van de Rolling Stones denken. Enkele zinnen uit het lied sluiten perfect aan bij de gebeurtenissen in het boek.
1
Reageer op deze recensie