Lezersrecensie
Stelt teleur
Het verhaal gaat dat er onder een huis, dat ooit eigendom was van de roemruchte Pablo Escobar, voor miljoenen aan goudstaven verborgen liggen. Hans-Peter Schneider, een psychopatische crimineel, heeft zijn zinnen op de goudstaven gezet. Hij hoeft ‘slechts’ langs Cari Mora, die op het huis past. Maar wat een tamelijk onschuldige vrouw lijkt, blijkt een door de FARC getrainde kindsoldaat. Lukt het Schneider om de staven te bemachtigen, en tot welke prijs?
Hannibal Lecter
Thomas Harris is alom bekend van zijn creatie Hannibal Lecter uit ‘Silence of the lambs’. Lecter is legendarisch door zowel de boeken als de films. Dat zorgt voor hoge verwachtingen van Harris’ nieuwste boek ‘Cari Mora’. Maar helaas, de hoge verwachtingen worden allerminst waargemaakt.
Het is het vooral niet
Het hoofdpersonage Schneider is net zo psychotisch en meedogenloos als Lecter, maar daar houden alle vergelijkingen wel op. Het verhaal is niet briljant, niet spannend, vluchtig beschreven en de karakters blijven aan de oppervlakte.
Sneltrein
‘Cari Mora’ leest als een sneltrein door de vele korte hoofdstukken (300 bladzijden, ruim 40 hoofdstukken) en het eenvoudig taalgebruik. Maar de sneltreinvaart zorgt er ook voor dat je niet kunt genieten van wat er gebeurt. De vele karakters gaan weer net zo snel als ze kwamen, er is geen kans ze ook maar een beetje te leren kennen. Schneider leren we enigszins kennen door zijn zieke gedachten en handelingen, van Cari Mora leren we wel een uitgebreide geschiedenis, dit aan de hand van haar geschiedenis als kindsoldaat voor het FARC (een illegaal bewapende communistische en revolutionaire organisatie in Colombia).
Het verhaal is aardig gevonden, maar van de bedenker van Lecter mag je meer verwachten. Harris heeft vooral energie gestoken in de actiescènes en het beschrijven van de gruwelijkheden, maar helaas niet in het verhaal. Het kabbelt een beetje voort, echt spannend wordt het niet. Het plot is aardig voorspelbaar en stelt teleur. Na het lezen van ‘Cari Mora’ blijft vooral een onbevredigd gevoel over: met meer rust in de pen had Harris hier zoveel meer van kunnen maken.
Hannibal Lecter
Thomas Harris is alom bekend van zijn creatie Hannibal Lecter uit ‘Silence of the lambs’. Lecter is legendarisch door zowel de boeken als de films. Dat zorgt voor hoge verwachtingen van Harris’ nieuwste boek ‘Cari Mora’. Maar helaas, de hoge verwachtingen worden allerminst waargemaakt.
Het is het vooral niet
Het hoofdpersonage Schneider is net zo psychotisch en meedogenloos als Lecter, maar daar houden alle vergelijkingen wel op. Het verhaal is niet briljant, niet spannend, vluchtig beschreven en de karakters blijven aan de oppervlakte.
Sneltrein
‘Cari Mora’ leest als een sneltrein door de vele korte hoofdstukken (300 bladzijden, ruim 40 hoofdstukken) en het eenvoudig taalgebruik. Maar de sneltreinvaart zorgt er ook voor dat je niet kunt genieten van wat er gebeurt. De vele karakters gaan weer net zo snel als ze kwamen, er is geen kans ze ook maar een beetje te leren kennen. Schneider leren we enigszins kennen door zijn zieke gedachten en handelingen, van Cari Mora leren we wel een uitgebreide geschiedenis, dit aan de hand van haar geschiedenis als kindsoldaat voor het FARC (een illegaal bewapende communistische en revolutionaire organisatie in Colombia).
Het verhaal is aardig gevonden, maar van de bedenker van Lecter mag je meer verwachten. Harris heeft vooral energie gestoken in de actiescènes en het beschrijven van de gruwelijkheden, maar helaas niet in het verhaal. Het kabbelt een beetje voort, echt spannend wordt het niet. Het plot is aardig voorspelbaar en stelt teleur. Na het lezen van ‘Cari Mora’ blijft vooral een onbevredigd gevoel over: met meer rust in de pen had Harris hier zoveel meer van kunnen maken.
1
Reageer op deze recensie