Gedegen en superspannende thriller

Uit Iraanse kerncentrales zijn splijtstofstaven ontvreemd. De staven zijn weliswaar restafval, maar ze zijn nog voldoende radioactief om een nucleaire ramp te veroorzaken. Het vermoeden bestaat dan ook dat een terroristische groepering er een aanslag mee wil plegen. Jim Matteos, geheim agent van de CIA, wordt ingeschakeld om de staven terug te halen. In Iran komt hij in contact met Soraya, die hem van de gewenste informatie kan voorzien in ruil voor bescherming. Wanneer Jim de splijtstofstaven op het spoor denkt te zijn, volgen de gevreesde aanslagen. Zijn vermoedens worden bevestigd door de gebruikte symboliek bij de aanslagen, maar er wordt geen gebruik gemaakt van de splijtstofstaven. Wat is er aan de hand? En weet Jim erger te voorkomen?

De Saraceense Samenzwering van Era Richmen (pseudoniem van het schrijversduo Eric Bakker en Herman Zandstra) is een gecompliceerd verhaal. Maar het duo toont zich een ware gids en neemt de lezer aan de hand mee door het verhaal, zodat het goed te volgen is. De schrijfstijl van het duo is plezierig te noemen, het boek laat zich vlot lezen. De spanning is vaak voelbaar en zakt nagenoeg nergens weg. Het boek is uit voordat je het weet. 

Het verhaal staat bol van de actie en spanning, maar kent voldoende ruimte voor luchtige scènes vol scherpe dialogen, zoals tussen Jim en zijn assistent Tess. Deze dialogen zijn erg vermakelijk en geven de benodigde ademruimte in de verder serieuze thriller over terroristische aanslagen, internationale spanningen en spionagepraktijken. De benodigde uitleg over de Saracenen wordt kort en krachtig gegeven. Geen lange geschiedenisles die de vaart uit het verhaal haalt, maar vlot worden de belangrijkste feiten verteld. De personages spreken tot de verbeelding, vooral hun beweegredenen waarom ze doen wat ze doen komen goed uit de verf. De verhaallijn over Jim en en zijn vader had wel wat meer uitgewerkt mogen worden, maar dit doet verder niks af aan het verhaal.

De Saraceense Samenzwering is een gedegen thriller, zowel qua spanning als verhaallijn en uitwerking. Het verhaal staat als een huis. Het boek heeft veel klassieke thriller-ingrediënten. Zoals een good en bad guy, spionnen waarvan niet duidelijk is aan welke kant ze staan en een superheld. Maar het is niet omdat je iets al vaak hebt gegeten, dat iets je niet meer kan smaken of verrassen. Zo ook met dit boek: je weet tijdens het lezen wat er komen gaat, maar het goed doordachte plot, aangevuld met enkele verrassende wendingen, zorgt voor een onverwachte verrassing, waardoor iets vertrouwds toch vernieuwend aanvoelt.