Lezersrecensie
Niet het beste deel uit deze serie
De poppenmeester is het derde deel in de Major Crimes serie van Sam Holland. En om het maar gelijk te zeggen, ik vond dit ook het minst goede deel.
Inspecteur Cara Elliot krijgt weer een zware zaak op haar bordje. Bij een aantal gevallen van zelfmoord blijkt er toch meer achter te zitten dan op het eerste gezicht lijkt. Wat hebben deze zaken gemeenschappelijk?
Dit deel is niet standalone te lezen. Maar ook al heb ik de andere delen wel gelezen, ook voor mij was het soms moeilijk te volgen als er werd teruggegrepen op de andere verhalen. Wat was er toen ook alweer gebeurd en hoe zaten al die relaties ook alweer in elkaar?
En over relaties gesproken, het gaat veel over de verschillende teamleden en hoe zij omgaan met de gebeurtenissen uit het verleden. Dit haalt de spanning echter wel weg. Het onderzoek zelf lijkt ondergeschikt aan de gemoedstoestand en het privéleven van het team. Daarnaast vond ik het wat rommelig overkomen en werd het plot wat afgeraffeld. Plotseling was het team wel bij de les en simsalabim de dader was gevonden. Zo makkelijk kan het gaan.
De schrijfstijl is beeldend en de hoofdstukken zijn kort. Je leest er dan ook zo doorheen. De personages worden dus goed uitgediept en tonen dat het ook maar gewoon mensen zijn.
Een volgend boek van Sam Holland zal ik zeker lezen, maar De poppenmeester waardeer ik met 3 sterren.
Inspecteur Cara Elliot krijgt weer een zware zaak op haar bordje. Bij een aantal gevallen van zelfmoord blijkt er toch meer achter te zitten dan op het eerste gezicht lijkt. Wat hebben deze zaken gemeenschappelijk?
Dit deel is niet standalone te lezen. Maar ook al heb ik de andere delen wel gelezen, ook voor mij was het soms moeilijk te volgen als er werd teruggegrepen op de andere verhalen. Wat was er toen ook alweer gebeurd en hoe zaten al die relaties ook alweer in elkaar?
En over relaties gesproken, het gaat veel over de verschillende teamleden en hoe zij omgaan met de gebeurtenissen uit het verleden. Dit haalt de spanning echter wel weg. Het onderzoek zelf lijkt ondergeschikt aan de gemoedstoestand en het privéleven van het team. Daarnaast vond ik het wat rommelig overkomen en werd het plot wat afgeraffeld. Plotseling was het team wel bij de les en simsalabim de dader was gevonden. Zo makkelijk kan het gaan.
De schrijfstijl is beeldend en de hoofdstukken zijn kort. Je leest er dan ook zo doorheen. De personages worden dus goed uitgediept en tonen dat het ook maar gewoon mensen zijn.
Een volgend boek van Sam Holland zal ik zeker lezen, maar De poppenmeester waardeer ik met 3 sterren.
1
Reageer op deze recensie