Lezersrecensie
Script voor een film
Een boek over lange afstandswandelen . Met als titel: ‘Je bent hier’, van David Nicholls. Nu houden mijn vrouw en ik van lange afstandswandelen. Ik ken deze schrijver niet, dus ik ben benieuwd. de kleur van de kaft van het boek is flets groen, met een soort ballon en een bankje op de voorkant. je moet even goed kijken, maar de ballon blijkt de marker van Google Maps. Met daarin een landkaart. Inventieve vinding!
In het eerste gedeelte zijn de hoofdstuk kort. 3 tot 4 bladzijde maximaal Daarna worden ze langer. Als golven die langzaam uitrollen. Om tegen het einde weer korter en meer staccato te worden. De hoofdstukken bevatten het perspectief van de twee hoofdpersonen. De eerste is Marnie Walsh , 38 woont in Herne Hill Londen en is boekencorrector. De tweede hoofdpersoon is Michael Bradshaw, 42 jaar, geoloog, werkzaam als leraar. Elk hoofdstuk bevat de gedachten van afwisselend Marnie of van Michael. Een dialoog in hoofdstukken.
Michael en Marnie zijn beiden gescheiden en alleen. Dat niet alleen; ze zijn ook eenzaam. Hun verhalen lijken op elkaar.
Het boek begint veelbelovend. In de eerste hoofdstukken zitten een aantal prachtige zinnen en woordvondsten. Bijna poëzie. Neem bijvoorbeeld deze zin: “Ze had geen idee of een vallende boom in een bos geluid maakte als er niemand was om het te horen, maar wist wel zeker dat geen enkele trilling die zij produceerde een ander trommelvlies zou raken…’ Dergelijke zinnen komen veelvuldig voor. Met name in het begin. Daarna wordt de schrijfstijl iets meer gewoon.
Centraal in het verhaal de Coast to Coast wandeling in Engeland. Van de Ierse zee naar de Noordzee. Een zeer bekende en zeer pittige route met veel stijgen en dalen. In eerste instantie beginnen ze als groep aan de wandeling. De groep kent is gevormd rond Cleo, die iedereen separaat kent en een soort van middelpunt vormt. Na drie dagen gaat iedereen, inclusief Cleo, naar huis en blijven Michael en Marnie over. Ze trekken samen verder. Elke dag besluit Marnie een dag langer te blijven. Deze terugkerende afweging voelt kunstmatig aan en doet aan de film Groundhog Day denken.
Vanaf het moment dat ze samen verder lopen weven de ‘perspectief-hoofdstukken’ een klassiek liefdesverhaal met als belangrijkste elementen: aantrekken, afstoten, misverstanden, twijfel, elkaar missen, hoop.
Ondanks deze elementen is het echter geen ‘Bouquet reeks roman’. Daarvoor is het taalgebruik te goed. De diepgang te groot. De karakters te veel uitgediept. En spelen psychologische aspecten een te grote rol.
Het einde zal ik, om spoilers te vermijden, niet beschrijven alhoewel het zich laat raden. Of niet.
Een eerder boek van Nicholls, getiteld ‘Wij’, is verfilmd. En toevallig hebben we deze film recent bekeken. Een prachtige film, die je benieuwd maakt naar het boek.
Datzelfde is bij dit boek het geval. Alleen dan andersom. Benieuwd naar de toekomstige, nog niet gemaakte, film. Het script leent zich uitermate goed voor een mooie en boeiende film. Een film die zal ontroeren door de kwetsbaarheid van Michael en Marnie, met de prachtige natuur van het Coast to Coast path als decor. Dat laatste overigens is een vermoeden. In het boek ligt de focus echt op Marnie en Michael. Voor de beschrijving van de omgeving of natuurlijke aspecten is in het boek weinig plaats. Het popt hier en daar het noemen van een paar vogels, en een summiere beschrijving van geologische aspecten. Maar het is beperkt. Wel is elk hoofdstuk voorzien van een kaartje met het relevante deel van de route. Dat dan weer wel. Hoewel dit verder niet of nauwelijks een rol speelt in het verhaal.
Je Bent Hier is een prima boek. Niet groots. Gewoon een goed boek. Fijn om te lezen.
In het eerste gedeelte zijn de hoofdstuk kort. 3 tot 4 bladzijde maximaal Daarna worden ze langer. Als golven die langzaam uitrollen. Om tegen het einde weer korter en meer staccato te worden. De hoofdstukken bevatten het perspectief van de twee hoofdpersonen. De eerste is Marnie Walsh , 38 woont in Herne Hill Londen en is boekencorrector. De tweede hoofdpersoon is Michael Bradshaw, 42 jaar, geoloog, werkzaam als leraar. Elk hoofdstuk bevat de gedachten van afwisselend Marnie of van Michael. Een dialoog in hoofdstukken.
Michael en Marnie zijn beiden gescheiden en alleen. Dat niet alleen; ze zijn ook eenzaam. Hun verhalen lijken op elkaar.
Het boek begint veelbelovend. In de eerste hoofdstukken zitten een aantal prachtige zinnen en woordvondsten. Bijna poëzie. Neem bijvoorbeeld deze zin: “Ze had geen idee of een vallende boom in een bos geluid maakte als er niemand was om het te horen, maar wist wel zeker dat geen enkele trilling die zij produceerde een ander trommelvlies zou raken…’ Dergelijke zinnen komen veelvuldig voor. Met name in het begin. Daarna wordt de schrijfstijl iets meer gewoon.
Centraal in het verhaal de Coast to Coast wandeling in Engeland. Van de Ierse zee naar de Noordzee. Een zeer bekende en zeer pittige route met veel stijgen en dalen. In eerste instantie beginnen ze als groep aan de wandeling. De groep kent is gevormd rond Cleo, die iedereen separaat kent en een soort van middelpunt vormt. Na drie dagen gaat iedereen, inclusief Cleo, naar huis en blijven Michael en Marnie over. Ze trekken samen verder. Elke dag besluit Marnie een dag langer te blijven. Deze terugkerende afweging voelt kunstmatig aan en doet aan de film Groundhog Day denken.
Vanaf het moment dat ze samen verder lopen weven de ‘perspectief-hoofdstukken’ een klassiek liefdesverhaal met als belangrijkste elementen: aantrekken, afstoten, misverstanden, twijfel, elkaar missen, hoop.
Ondanks deze elementen is het echter geen ‘Bouquet reeks roman’. Daarvoor is het taalgebruik te goed. De diepgang te groot. De karakters te veel uitgediept. En spelen psychologische aspecten een te grote rol.
Het einde zal ik, om spoilers te vermijden, niet beschrijven alhoewel het zich laat raden. Of niet.
Een eerder boek van Nicholls, getiteld ‘Wij’, is verfilmd. En toevallig hebben we deze film recent bekeken. Een prachtige film, die je benieuwd maakt naar het boek.
Datzelfde is bij dit boek het geval. Alleen dan andersom. Benieuwd naar de toekomstige, nog niet gemaakte, film. Het script leent zich uitermate goed voor een mooie en boeiende film. Een film die zal ontroeren door de kwetsbaarheid van Michael en Marnie, met de prachtige natuur van het Coast to Coast path als decor. Dat laatste overigens is een vermoeden. In het boek ligt de focus echt op Marnie en Michael. Voor de beschrijving van de omgeving of natuurlijke aspecten is in het boek weinig plaats. Het popt hier en daar het noemen van een paar vogels, en een summiere beschrijving van geologische aspecten. Maar het is beperkt. Wel is elk hoofdstuk voorzien van een kaartje met het relevante deel van de route. Dat dan weer wel. Hoewel dit verder niet of nauwelijks een rol speelt in het verhaal.
Je Bent Hier is een prima boek. Niet groots. Gewoon een goed boek. Fijn om te lezen.
3
Reageer op deze recensie