Ontroerend

“Binnenkort is het allemaal voorbij’
Met deze zin opent Kristin Hannah het verhaal op een krachtige manier. De toon van het type verhaal wordt hierbij meteen gezet. Het is namelijk geen luchtig verhaal, maar eentje dat diepgang en enige zwaarte bevat. Toch slaagt Kristin Hannah er in om dit breekbare verhaal op een prachtige, respectvolle manier en met heel wat beeldende woorden te gaan neerpennen.
Wat typeert bij de verhalen van Kristin Hannah is dat ze altijd vrouwen in de hoofdrol zal plaatsen. Ook hier was dit het geval.

Julia Cates komt, als kinderpsychiater, in een grootschalig schandaal terecht. Er ligt een hele grote last op haar en ze heeft het enorm moeilijk om hiermee om te gaan. Wanneer haar zus Ellie plots contact opneemt en haar hulp vraagt, keert Julia terug naar de stad waar ze opgroeide. Daar werd namelijk een klein meisje gevonden, dat plots uit het donkere woud is verschenen.

Dat de nadruk ligt op ontwikkeling en mentale gezondheid is duidelijk merkbaar. Vanuit de perspectieven van verschillende personages en hun verhalen laat Kristin Hannah zien dat mentaal welzijn een belangrijk aspect blijft in het leven en dat het soms oké is om eventjes los te laten. Wat ik ook mooi vond is dat, ondanks de moeilijkheden die er zijn, liefde en elkaar omarmen zeker niet vergeten werd. Van elkaar kan je namelijk heel wat leren. Dat zie je vooral bij de relatie tussen Julia en het meisje Alice.

Hoewel ik verwacht had dat het donkere woud een nog centralere plek zou spelen, vormde dit voor mij enkel maar een basis waaruit gewerkt werd. Gaandeweg werd de natuur verweven in het verhaal met beeldspraak en bepaalde scenes. Zo kreeg ik toch een gevoel dat de natuur dichtbij was.
Af en toe was het een beetje voorspelbaar. Ik had ook het gevoel dat er nog wat dieper kon worden ingegaan op bepaalde leefwerelden en situaties. Ondanks dit kleine gemis vond ik het verhaal op zich wel meeslepend en ontroerend om te lezen.

Als de wolven huilen is een prachtig boek die ik zeker kan aanraden!


Dank je wel aan Hebban en uitgeverij Meulenhoff Boekerij voor het winexemplaar die ik mocht ontvangen en lezen.