Nora Schrijft Haar Eigen Verhaal

Feelgood is niet mijn meest gelezen genre, maar ik vind het leuk om feelgood te lezen en te ontdekken welke mij goed bevallen. Toen ik de kans kreeg van uitgeverij AW Bruna om Nora Schrijft Haar Eigen Verhaal te lezen en recenseren was ik meteen enthousiast. Het beschrijving van het verhaal sprak me aan ik was benieuwd naar hoe het verder zou gaan met Nora.
Hartelijk dank AW Bruna voor het recensie exemplaar.

Nora Schrijft Haar Eigen Verhaal:
"Nora Hamilton kent de formule van liefde als geen ander. Als scenarioschrijver van romantische films schudt ze die zo uit haar mouw. Maar als Nora’s man ineens vertrekt, besluit ze dit mislukte huwelijk in cash om te zetten en schrijft het beste (niet-romantische) script van haar leven. Tot haar verbazing wordt het opgepikt om een Hollywood-film van te maken, en zal het filmen ervan gaan plaatsvinden in haar eigen huis. Wanneer de onmogelijk knappe acteur Leo Vance haar ex gaat spelen, zal Nora’s leven nooit meer hetzelfde zijn.
Als de ochtend na alle opnames de crew vertrokken is, vindt Nora Leo op haar veranda met een halflege fles tequila en een voorstel. Duizend dollar per dag om een week langer te mogen blijven. Het geld kan Nora goed gebruiken, maar het is vooral de nood in zijn ogen die haar ja doet zeggen. Zeven dagen: ze kunnen in een oogwenk voorbij zijn of een eeuwigheid duren. Genoeg tijd om verliefd te worden. Genoeg tijd om je hart te breken..."

Ik kan je meteen zeggen dat Nora Schrijft Haar Eigen Verhaal een fijn feelgood boek is. Het boek draait om Nora en haar gezin. We zien hoe het reilen en zeilen verloopt binnen het gezin en de veranderingen die er plaatsvinden zodra Leo ten tonele verschijnt. Er staan dus echt maar een paar mensen echt centraal in dit boek, maar die zijn wel stuk voor stuk realistisch neergezet. En daarom voel je als lezer ook echt met de personages mee, met name Nora.
Door de beeldende schrijfstijl van Annabel Monaghan zag ik dit feelgood verhaal helemaal voor me, het dorpje waar Nora en haar kinderen wonen en het theehuisje dat een centrale rol speelt in dit boek. En door deze schrijfstijl las het boek ook heel vlot.

Ik was bang dat een groot deel van het boek zou gaan over wat er in de flaptekst is verwerkt, maar ik werd aangenaam verrast dat een groot deel niet was weggegeven. Mijn complimenten voor Annabel Monaghan die het verhaal van Nora verder uitwerkte en voor wendingen zorgde die ik niet had verwacht. Al is het laatste stuk van het verhaal vertrouwd feelgood en vast iets wat Nora in het eigen filmscripts zou hebben verwerkt.

Toch waren er momenten dat ik uit het verhaal werd gehaald. Dit had te maken met woordkeuzes van de vertaler. Voor mij persoonlijk hadden sommige Engelse woorden vertaald mogen worden naar het Nederlands (bijvoorbeeld het woord hug, dat naar mijn mening prima vertaald kan worden naar knuffel of omhelzing), of woordkeuzes die niet aansluiten bij de rest van het verhaal (bijvoorbeeld: uitgelezen fruit). Maar dit is mijn persoonlijke leeservaring.

Afgezien van deze puntjes, heb ik echt genoten van Nora Schrijft Haar Eigen Verhaal. Dit is zeker een feelgood boek dat me goed bevallen is. Het zorgt voor lente in huis, niet alleen door de kleurrijke cover, maar ook door het verhaal.