Poëtische novelle over opgroeien en rouw

In De hooier van Ricus van de Coevering lezen we over een dag uit het leven van Timo. Op deze dag zal hij horen of hij geslaagd zal zijn voor zijn eindexamen. Met weemoedige gevoelens blikt hij terug op zijn jeugd en vooruit naar de toekomst. We lezen meer over het ongeluk van Timo's broer, Rinus, vijf jaren geleden. Broer Rinus overleefde dit ongeluk helaas niet. Hij was verstandelijk beperkt en de twee jaar oudere broer van Timo en we lezen over de invloed hiervan op het gezin. Wat heeft dit met moeder, Timo en Rinus zelf gedaan?
Timo denkt na over het verleden, maar kijkt ook vooruit naar de toekomst: hoe zal het gaan als hij straks op kamers gaat om te studeren? Hoe zit dat met meisjes? Kan zijn moeder dat wel aan, met reeds een overleden zoon een zoon die dan ver weg gaat wonen?

De novelle geeft op poëtische wijze de gedachten van Timo weer. Het verhaal is beeldend beschreven, waardoor de lezer in het verhaal wordt getrokken en ook de gebeurtenissen omtrent het overlijden van broer Rinus voor zich ziet en invoelbaar mee kan leven.. Echter blijven sommige dingen aan de oppervlakte en had de auteur er meer uit kunnen halen. Of het perspectief breder kunnen trekken naar bijvoorbeeld Timo's moeder.
Wellicht een vervolg?