Spannend en grappig koningsdrama

Pim heeft altijd bij haar oma gewoond nadat haar moeder overleed. Helaas is oma nu ook dood en moet ze naar Bergdwaal. Een meisjesinternaat.

“Met een ruk trek ik mijn zakdoek tevoorschijn en ik snuit mijn neus. De tranen dep ik weg. Ik heb oma beloofd flink te blijven. Sterk! met mezelf heb ik afgesproken dat huilen mag, maar alleen als ik alleen ben.”

Bij de inschrijving vertelt de directrice haar tussen neus en lippen door dat ze geadopteerd was door haar oma. Dat haar oma dus helemaal haar oma niet was.
Pim is stomverbaasd.

“Ik voel mijn hart als een brug in elkaar storten. Brokstukken rollen bonkend en stotend de diepte in.”

Dan blijkt het leven in het internaar ook nog eens niet makkelijk. Ze wordt gepest door de andere meisjes, maar ook door de directrice. Gelukkig sluit ze ook vriendschappen. En ze besluit op zoek te gaan naar de bewuste adoptiepapieren om te ontdekken wie haar ouders waren. Maar dat blijkt een gevaarlijk plan…

“Als je vlucht voor een probleem, word je alleen maar moe.”

Ze neemt een privédetective in de arm en in plaats van beter, wordt de situatie alleen maar slechter. Wie zitten er achter Pim aan? Wie willen er zo ontzettend graag dat ze haar zoektocht staakt? En waarom?

Als lezer heb je vanaf bladzijde 1 precies door wat er aan de hand is en af en toe zou je de antwoorden wel naar de papieren Pim willen schreeuwen! Maar ja. Dat gaat niet. En dus lees je maar verder. En dat is geen straf. Een ontzettend spannend, maar zeker ook grappig verhaal!