Lezersrecensie
een indrukwekkend verhaal
Meneer Bart is de meester van groep 8. En wat voor een groep. Een vreselijke groep. Na een zwaar schooljaar wil hij in de zomer met zijn vriendin Astrid op reis. Een maand naar Australië. Helaas komt hij daar nooit aan.
Dit boek vertelt het hele verhaal, van het begin van het schooljaar. Hoe de klas beïnvloed werd door het negatieve gedrag van één leerling. En hoe de rest van de klas en meneer Bart daar onder leden. Het wordt grotendeels vertelt vanuit het oogpunt van leerling Sanne. Het is een indrukwekkend verhaal. Vooral het einde. Natuurlijk weet je hoe het afloopt, maar om te lezen over het verdriet van de leerlingen en hoe ze daar mee omgaan, is toch hartverscheurend.
Toch vroeg ik me halverwege het boek wel af of ik nou een boek las over een vervelende klas, of over een meester die verongelukt. Het “schooldeel” had wat mij betreft kort gemogen. Het was al snel duidelijk wat een impact de nieuwe jongen op de klas had en dat de aanpak van school niet werkte. Een paar hoofdstukken minder of korter had, mijns inziens, ook het punt wel gemaakt en wat meer vaart in het boek gehouden. Ik moest me nu echt door het middenstuk slepen, omdat ik wel benieuwd was naar de rest. Maar het einde maakte dan weer een hoop goed. Tranen in mijn ogen!
Dit boek vertelt het hele verhaal, van het begin van het schooljaar. Hoe de klas beïnvloed werd door het negatieve gedrag van één leerling. En hoe de rest van de klas en meneer Bart daar onder leden. Het wordt grotendeels vertelt vanuit het oogpunt van leerling Sanne. Het is een indrukwekkend verhaal. Vooral het einde. Natuurlijk weet je hoe het afloopt, maar om te lezen over het verdriet van de leerlingen en hoe ze daar mee omgaan, is toch hartverscheurend.
Toch vroeg ik me halverwege het boek wel af of ik nou een boek las over een vervelende klas, of over een meester die verongelukt. Het “schooldeel” had wat mij betreft kort gemogen. Het was al snel duidelijk wat een impact de nieuwe jongen op de klas had en dat de aanpak van school niet werkte. Een paar hoofdstukken minder of korter had, mijns inziens, ook het punt wel gemaakt en wat meer vaart in het boek gehouden. Ik moest me nu echt door het middenstuk slepen, omdat ik wel benieuwd was naar de rest. Maar het einde maakte dan weer een hoop goed. Tranen in mijn ogen!
1
Reageer op deze recensie