Meer Dan Sciencefiction

Esther Gerritsen schreef Gebied 19, een sciencefictionboek. Ik ben geen liefhebber van sciencefiction, maar wel van de boeken van Gerritsen. Met sciencefiction bedoel ik dan verhalen die zich afspelen in een verre toekomst met robotachtige wezens, ruimteschepen, ruimteoorlogen en dergelijke. Er zijn ook andere SF- en aan SF verwante genres. Ik hou van verhalen waarin over de grenzen van de zichtbare werkelijkheid wordt gegaan. Zo verslind ik de boeken van Haruki Murakami. De combi Esther Gerritsen en SF maakte me nieuwsgierig. Hoe ziet haar sciencefictionwereld eruit?

Gebied 19 is een vlot geschreven roman, met veel dialoog. Misschien wel te veel, waardoor het soms wat te snel, ietsjes te glad gaat. De sciencefictionsetting van het boek is vaag gehouden. Waar is die nieuwe aarde gestationeerd en hoe is ie tot stand gekomen? Hoe zijn al die miljarden mensen verhuisd naar die nieuwe aarde? Maar gaandeweg speelden die vragen niet meer. Het sciencefiction gedoe wordt decor. Hoe de mensen die dit overkwam het gebeurde ondergingen en met elkaar botsen, ging me boeien. Dat heeft Gerritsen heel goed uitgewerkt. Het slot greep me naar de keel.

Uit publicaties begrijp ik dat Esther Gerritsen de smaak heeft te pakken en doorgaat met sciencefiction schrijven. Sterker nog. Ze zou al bezig zijn met het schrijven van een vervolg. Alstublieft Esther, niet doen. Ik ben bang dat dit mooie verhaal verwordt tot een soap. En het indrukwekkende slot van dit boek een ordinaire cliffhanger.

Barendrecht, januari 2025
Ees de Winter