Wahala

Ronke, Boo en Simi zijn drie Engels-Nigeriaanse vriendinnen die hun leven helemaal op orde hebben. Ronke had een onstuimig liefdesleven maar heeft toch eindelijk de man van haar dromen gevonden. Simi heeft een leuke baan en samen met haar vriend werkt ze aan hun kinderwens. Boo heeft het perfecte gezinnetje met een lieve vriend en een fantastische dochter. Wanneer de extraverte en charmante Isobel zich bij de vriendinnengroep voegt, blijkt dat toch niet alles zo perfect is als dat het lijkt. Langzaam vallen de levens van de drie vriendinnen in duigen.

Wanneer je de achterflap van het boek leest denk je dat het een luchtig zomer boek is waar er zoveel van zijn. Een verhaal over drie vriendinnen die door middel van roddels en achterklap ruzie krijgen maar elkaar op het einde toch weer vinden. Echter is dit niet het geval. De toon wordt in de epiloog al gezet. Je leest over een gehavende vrouw die zegt dat “gerechtigheid zal geschieden”. Als lezer heb je nog geen idee wat er gebeurd is, maar het is meteen duidelijk dat er een donker randje aan dit boek zit.

Het goede aan dit boek is de langzame opbouw van de manipulatie. Isobel wordt in het begin weggezet als een echte vriendin voor de groep. Het boek laat goed zien dat iedereen gemanipuleerd kan worden en dat het niet altijd op een overduidelijke manier gebeurd. De hoofdstukken zijn geschreven uit de perspectieven van Simi, Boo en Ronke. Ondanks dat het korte hoofdstukken zijn die zich snel afwisselen krijg je genoeg informatie over de verschillende levens van de drie vriendinnen. Het enige probleem was dat elke keer als ik het boek opnieuw oppakte ik goed moest nadenken welk verhaallijn bij wie hoorde omdat de hoofdstukken zich zo snel afwisselden.

Wat wel een groot pluspunt is, is dat je een kijkje krijgt in de Nigeriaanse cultuur en keuken. Zo wordt er veel over de verschillende Nigeriaanse gerechten gesproken en staan er achterin het boek een aantal recepten die in het boek genoemd worden. Er wordt ook goed stil gestaan bij de verschillende vormen van (“positieve”) discriminatie waar deze vrouwen tegenaan lopen. Hierdoor heeft het boek ook nog een educatieve ondertoon. Een klein minpuntje is dat er nogal veel Nigeriaanse woorden in voorkomen waarvan niet uitgelegd wordt wat het woord betekent. Hierdoor mis je soms net de nuance van een paragraaf. Wahala betekent onrust en wordt een paar keer in het boek gebruikt. Het lukte mij niet om de betekenis uit de context af te leiden en ik heb het woord dan ook moeten googelen.

Het boek krijgt 4 sterren. Er zit een gelaagdheid in die verder gaat dan een gemiddelde chicklit waardoor het genre ook lastig te bepalen is. Het is geen chicklit, ook geen coming of age verhaal en ook geen thriller. Het heeft humor maar ook een donker randje. Deze gelaagdheid maakt het boek erg interessant. Als lezer zie je hoe de vriendinnen gemanipuleerd worden maar het gebeurt op zo’n subtiele manier waardoor je niet het gevoel hebt dat het naïeve vrouwen zijn. Ook de manier waarop de culturele achtergrond van de vrouwen verwerkt is in het boek maakt dat het boek anders is dan alle andere boeken die gaan over vriendschappen die onder druk staan.

Lees meer van mijn recensies op: https://sannereadsalot.wordpress.com/alle-recensies/