Onbegonnen liefde

Het verhaal gaat in eerste instantie over ontwrichte familie waar de oudste gewelddadige broer het voor het zeggen heeft, het leidt er toe dat de vertelster zich moet gaan ophouden in een pensionaat. ze is 15 jaar als het andere verhaal begint, die van een onbegonnen liefde van een jong meisje tot een man van 12 jaar ouder.
De hartstocht is er maar komt koud over in het boek, alsof het voor het meisje een gegeven is, iets wat bij het leven hoort, zo anders is het bij beide families, de man wordt in de familie van het meisje dood gezwegen, en in de familie van de man wordt de foute verhouding niet geaccepteerd.
Het boek ademt een droefheid uit in een wereld die geen ommekeer lijkt in te luiden, ook in het leven na de verhouding in Parijs blijft de droevige stemming voortduren, helaas is dit verhaal ongetwijfeld met prachtige zinnen voor de mensen die er verstand van hebben, voor mij geen leeslust, integendeel ik ben blij dat ik de bijna 100 bladzijden snel kon afhandelen, op naar een boek waar ik meer plezier aan beleef.