Lezersrecensie
Aan de schandpaal genageld
Alexander Laszlo is een BN'er, die zijn naam had gevestigd als DE man die het ontwikkelingswerk een push gaf en met name zijn werk tijdens de hongersnood in Ethiopie kon niemand aan voorbij gaan, hij ging zo ver dat hij ruim 20 kinderen adopteerde uit dit land en hun onderbracht in zijn ruime woning.
Aurelie Lindeboom is medewerkster van het tv-programma Bord op schoot, zij is destijds ook als stagiare werkzaam geweest in Ethiopie enkreeg een korstondige relatie van een jaar met Alexander ondanks het feit dat zij 28 jonger was dan hij (zij was toen 22).
De relatie kent een abrupt einde als Alexander wordt opgepakt voor pedofilie, hij bekent sexuele handelingen te hebben verricht met een van zijn adoptiekinderen, maar zijn bekentenis is gedaan ter bescherming van de overige koters (zoals hij zijn kinderen noemt), beweert hij, hij verdwijnt voor 10 jaar in de cel.
10 Jaar verder is Aurelie gelukkig getrouwd en heeft een kind als zij door Alexander wordt gevraagd zijn biografie te schrijven, waar hij eens en voor altijd zijn onschuld zal aantonen, ondanks het gevaar geassocieerd te worden met pedofilie (zij is immers een jaar lang zijn minnaar geweest), besluit ze het te doen, als het boek af is en daarna een paar TV optredens volgen met Alexander, lijkt hij zijn doodvonnis te hebben getekend.
Een buitengewoon intrigerend boek, handelend over een onderwerp wat in nogal in de taboesfeer hangt, een gedurfd project, dat met klare taal een buitengewoon goed boek opgeleverd heeft, ik ben onder de indruk, weer een favoriete nederlandse schrijver er bij wat mij betreft.
Aurelie Lindeboom is medewerkster van het tv-programma Bord op schoot, zij is destijds ook als stagiare werkzaam geweest in Ethiopie enkreeg een korstondige relatie van een jaar met Alexander ondanks het feit dat zij 28 jonger was dan hij (zij was toen 22).
De relatie kent een abrupt einde als Alexander wordt opgepakt voor pedofilie, hij bekent sexuele handelingen te hebben verricht met een van zijn adoptiekinderen, maar zijn bekentenis is gedaan ter bescherming van de overige koters (zoals hij zijn kinderen noemt), beweert hij, hij verdwijnt voor 10 jaar in de cel.
10 Jaar verder is Aurelie gelukkig getrouwd en heeft een kind als zij door Alexander wordt gevraagd zijn biografie te schrijven, waar hij eens en voor altijd zijn onschuld zal aantonen, ondanks het gevaar geassocieerd te worden met pedofilie (zij is immers een jaar lang zijn minnaar geweest), besluit ze het te doen, als het boek af is en daarna een paar TV optredens volgen met Alexander, lijkt hij zijn doodvonnis te hebben getekend.
Een buitengewoon intrigerend boek, handelend over een onderwerp wat in nogal in de taboesfeer hangt, een gedurfd project, dat met klare taal een buitengewoon goed boek opgeleverd heeft, ik ben onder de indruk, weer een favoriete nederlandse schrijver er bij wat mij betreft.
1
2
Reageer op deze recensie