Een doodgewone familie

Iedere rechtgeaarde Nederlander is wel zo'n beetje op de hoogte van de geschiedenis van de familie Holleeder, maar als je dit boek leest weet je toch je een hoop niet weet.
De zussen Astrid en Sonja getuigden tegen hun broer Wim en zetten hem daardoor levenslang achter de tralies maar daarmee is tevens een angst ingezet, de zussen weten inmiddels dat ook achter de tralies executies beraamd kunnen worden, het is een constant achterom kijken, jezelf veranderen, verhuizen om maar niet in beeld te komen van eventuele ingehuurde moordenaars.
Daarnaast ook nog de zorg voor de kinderen en kleinkinderen, criminelen als Willem Holleeder deinsen nergens voor terug, dat was al bewezen met Wim's opdracht om Cor van Hout (zwager) om te brengen.
Maar dit verhaal gaat ook over de liefde in het gezin voor elkaar, de zorg voor oma en Rich (zoon van Cor en Sonja) die aan de drank tenonder lijkt te gaan, maar ook Miljuschka (dochter van Astrid) die gedurig een doelwit vormt omdat zij een BN-er is.
Het is een vlot geschreven boek waarmee eens te meer duidelijk wordt hoe blij je mag zijn als je in een normaal gezin opgroeit, althans in een gezin waar geen crimineel huist, daar gebeuren ook dingen maar niet in die orde als de familie Holleeder die ook al verdoemd zijn door hun achternaam en dat is zo onredelijk.