Lezersrecensie
Krachtige historische roman over vechten voor dat waar je in gelooft
Mandy Robotham schrijft over sterke vrouwen in de periode tijdens en rondom de Tweede Wereldoorlog. Dit geldt ook voor haar meest recente roman. De typiste van Venetië is vertaald door Irene Paridaans.
Robotham neemt ons mee naar het Venetië van de jaren ’40 uit de vorige eeuw. De Tweede Wereldoorlog is in volle gang. Stella speelt een dubbelrol. Overdag werkt ze als typiste voor het Duitse rijk. ’s Avonds steunt ze het verzet door boodschappen te smokkelen en te werken aan een ondergrondse krant. Het gevaar wordt steeds groter, als ze ontmaskerd dreigt te worden.
Stella heeft een sterke persoonlijkheid. Ze heeft een groot hart en vindt het belangrijk om op te komen voor anderen. Hiervoor gaat ze ver. Ook als ze dreigt ontmaskerd te worden, blijft ze vechten voor de dingen waar ze in gelooft. Met deze karaktereigenschappen weet ze de lezer al snel voor zich te winnen.
Vele jaren later in het Londen van 2017 heeft Luisa het moeilijk met het verlies van haar moeder. Wanneer ze haar moeders huis opruimt, komt ze op zolder een mysterieuze oude typmachine tegen. Vastbesloten om het verhaal hierachter te ontdekken gaat ze op zoek. Haar zoektocht brengt haar uiteindelijk naar Italië. Haar hoofdstukken zijn kort en bieden de lezer weinig informatie. Het dreigt ondergesneeuwd te raken in het geheel. In eerste instantie lijkt deze verhaallijn dan ook overbodig. Verder in het boek worden haar hoofdstukken langer en helpen ze de lezer om alle puzzelstukjes op de juiste plek te krijgen. Hiermee eist het de plek op die het verdient en laat het zien wel degelijk relevant te zijn.
Stella’s positie zorgt ervoor dat Robotham verschillende kanten van de oorlog kan belichten. De kant van de bezetter, het verzet en het leven van de gewone burger. Alle kanten worden voldoende uitgediept. Daarnaast besteed de auteur aandacht aan de motieven en gevoelens van de personages. Waarom maken zij bepaalde keuzes? Hierdoor krijgt de lezer een goed beeld van het leven in deze periode.
Robotham heeft een toegankelijke schrijfstijl. Beschrijvingen en dialoog wisselen elkaar af. Op een soepele manier weet ze romantiek en het dagelijkse leven te verbinden met historische feiten. De auteur gaat hierbij subtiel te werk, waardoor het nooit voelt als een geschiedenisles of een informatiedump.
Hoewel de oorlog centraal staat in het verhaal, is De typiste van Venetië veel meer dan een oorlogsroman. Verschillende thema’s komen voorbij. Familie, liefde en vriendschap. Daarnaast worden er een paar belangrijke vragen gesteld. Wie kun je echt vertrouwen en hoe ver ben je bereid te gaan voor je normen en waarden? Al met al heeft Robotham een krachtige historische roman afgeleverd.
Robotham neemt ons mee naar het Venetië van de jaren ’40 uit de vorige eeuw. De Tweede Wereldoorlog is in volle gang. Stella speelt een dubbelrol. Overdag werkt ze als typiste voor het Duitse rijk. ’s Avonds steunt ze het verzet door boodschappen te smokkelen en te werken aan een ondergrondse krant. Het gevaar wordt steeds groter, als ze ontmaskerd dreigt te worden.
Stella heeft een sterke persoonlijkheid. Ze heeft een groot hart en vindt het belangrijk om op te komen voor anderen. Hiervoor gaat ze ver. Ook als ze dreigt ontmaskerd te worden, blijft ze vechten voor de dingen waar ze in gelooft. Met deze karaktereigenschappen weet ze de lezer al snel voor zich te winnen.
Vele jaren later in het Londen van 2017 heeft Luisa het moeilijk met het verlies van haar moeder. Wanneer ze haar moeders huis opruimt, komt ze op zolder een mysterieuze oude typmachine tegen. Vastbesloten om het verhaal hierachter te ontdekken gaat ze op zoek. Haar zoektocht brengt haar uiteindelijk naar Italië. Haar hoofdstukken zijn kort en bieden de lezer weinig informatie. Het dreigt ondergesneeuwd te raken in het geheel. In eerste instantie lijkt deze verhaallijn dan ook overbodig. Verder in het boek worden haar hoofdstukken langer en helpen ze de lezer om alle puzzelstukjes op de juiste plek te krijgen. Hiermee eist het de plek op die het verdient en laat het zien wel degelijk relevant te zijn.
Stella’s positie zorgt ervoor dat Robotham verschillende kanten van de oorlog kan belichten. De kant van de bezetter, het verzet en het leven van de gewone burger. Alle kanten worden voldoende uitgediept. Daarnaast besteed de auteur aandacht aan de motieven en gevoelens van de personages. Waarom maken zij bepaalde keuzes? Hierdoor krijgt de lezer een goed beeld van het leven in deze periode.
Robotham heeft een toegankelijke schrijfstijl. Beschrijvingen en dialoog wisselen elkaar af. Op een soepele manier weet ze romantiek en het dagelijkse leven te verbinden met historische feiten. De auteur gaat hierbij subtiel te werk, waardoor het nooit voelt als een geschiedenisles of een informatiedump.
Hoewel de oorlog centraal staat in het verhaal, is De typiste van Venetië veel meer dan een oorlogsroman. Verschillende thema’s komen voorbij. Familie, liefde en vriendschap. Daarnaast worden er een paar belangrijke vragen gesteld. Wie kun je echt vertrouwen en hoe ver ben je bereid te gaan voor je normen en waarden? Al met al heeft Robotham een krachtige historische roman afgeleverd.
1
Reageer op deze recensie