Ierse volkslegendes zorgen voor magisch tintje

“Als we onze verhalen verliezen, verliezen we onszelf”

Evie Woods is het pseudoniem van Evie Gaughan. Haar boek De verborgen boekwinkel wist al snel een plek in de bestsellerlijsten te veroveren. Nu is het tijd voor een nieuwe roman. De verhalenverzamelaar is naar het Nederlands vertaald door Arnout Brokking.

Het huwelijk van Sarah is voorbij. Ze besluit om kerst bij haar zus en zwager door te brengen. Door een samenloop van omstandigheden belandt ze echter in Ierland. Daar stuit ze op het dagboek van Anna, een boerendochter die 100 jaar eerder leefde. Anna biedt de Amerikaanse Harold aan om hem te helpen met zijn boek. Ze vertaalt teksten van het Iers naar het Engels en gaat samen met hem op pad om nieuwe verhalen te verzamelen. Een avontuur vol mythen en volksverhalen volgt.

De auteur gebruikt het gevonden dagboek om twee tijdlijnen met elkaar te verbinden. Verwacht alleen geen uitgeschreven dagboekfragmenten. In plaats daarvan schotelt Woods de lezer complete scènes voor, Na het noemen van de tijd en locatie sleurt de auteur je direct het verhaal in. Hierdoor gaat de magie van het dagboek een klein beetje verloren. Het voordeel is dat dit ruimte biedt voor uitgebreidere beschrijvingen dan je van dagboekfragmenten zou verwachten. Zo is er bijvoorbeeld veel aandacht voor onderlinge relaties van personages en dialogen.

De hoofdpersonages zijn goed uitgewerkt. Ze hebben duidelijke karaktereigenschappen en zijn consequent in hun gedrag. Tussen de gebeurtenissen in beide verhaallijnen zit zo’n 100 jaar. De omstandigheden zijn anders en beide vrouwen bevinden zich op andere punten in hun leven. Toch lijken Sarah en Anna meer op elkaar dan je in eerste instantie zou verwachten. Hun normen en waarden komen overeen. Daarnaast zijn ze allebei op zoek naar liefde en waardering, maar ook zichzelf. De andere personages blijven wat oppervlakkiger en voelen soms wat stroef aan.

Een van de belangrijkste thema’s zijn lokale mythes en legendes. Het verhaal achter wisselkinderen is interessant en goed uitgewerkt. Ook de andere volksverhalen weten de lezer te boeien. Dit kleine laagje magie geeft het geheel net dat beetje extra dat het nodig heeft.

Woods heeft een lange aanloop nodig om haar verhaal te vertellen. De personages en hun verhaallijnen worden uitgebreid geïntroduceerd. Pas halverwege lijkt er echt tempo in te zitten. Met name het verhaal van Sarah voelt hierdoor soms wat langdradig aan. Ook hangt veel af van het toeval. De kracht van het verhaal zit in de combinatie van liefde die de personages voor elkaar hebben en de liefde voor de volksverhalen.