Feelgood zoals feelgood hoort te zijn

Lisette Jonkman (1988) draait al even mee in de wereld van feelgood. Samen met vier schrijfcollega’s vormt ze The Feelgood Five. In 2012 debuteerde ze met haar roman Glazuur. Inmiddels heeft ze al een flink aantal verhalen op haar naam staan. En wat dan liefde is, is haar nieuwste roman.

Rozemarijn heeft het prima voor elkaar. Ze heeft een leuke baan in een winkel die maatpakken verkoopt. ’s Avonds zet ze graag de bloemetjes buiten met haar vriendengroep Katjelam. Wanneer haar beste vriendin Nikita gaat trouwen levert dat twee problemen op. Ten eerste heeft Rozemarijn dringend een +1 nodig voor de bruiloft. Daarnaast wordt ze gevraagd om te helpen met het organiseren van een fantastisch vrijgezellenfeest. Dat kan sowieso al een flinke klus zijn, maar wanneer de gastenlijst bestaat uit een groep vrouwen die nergens enthousiast van lijkt te worden maakt dat het niet beter. Gelukkig heeft ze in Mindel, zus van de bruidegom, een goede partner in crime gevonden.

Vaste lezers zullen een aantal personages herkennen uit de eerder verschenen e-novelle Onweerstaanbaar. Hoofdpersonages Rozemarijn en Madelief zijn namelijk zussen. Jonkmans oorspronkelijke plan was om beide zussen een eigen novelle te geven. Dat idee liep een beetje uit de hand, want met zo’n 400 pagina’s op de teller is En wat dan liefde is beslist geen novelle meer. Lezers die bekend zijn met Jonkman zullen hier niet verbaasd van opkijken. Dit is dezelfde schrijfster die ooit een ‘kort verhaal’ zou schrijven dat vervolgens uitmondde in een complete trilogie.

De schrijfstijl is erg toegankelijk. Op soepele wijze wisselt Jonkman serieuze gebeurtenissen af met de nodige dosis humor. Deze is niet alleen terug te vinden in de ongemakkelijke en soms hilarische situaties waarin de personages terechtkomen. Ook de originele metaforen die de auteur gebruikt om dingen te beschrijven kunnen rekenen op de glimlach of een gniffel van de lezer. Deze taalkunst is door het hele boek verweven.

De vriendengroep van Rozemarijn loopt tegen de dertig aan. Een periode waarin verandering centraal staat. De groep die elke week tot sluitingstijd in de kroeg hangt wordt steeds kleiner. Mensen krijgen relaties en gaan zich settelen. De prioriteiten verschuiven en dat zorgt voor verwarring bij Rozemarijn. Zelf is ze meer van lang leve de lol en is ze nog lang niet op zoek naar vastigheid. Waarom moet alles zo serieus?

De bruiloft van Nikita zet de verhoudingen in de groep op scherp. Het laat zien dat we vriendschappen overhouden aan verschillende momenten in ons leven. Er zijn de vrienden van de middelbare school, de studie en soms ontstaat er een hechte band met collega’s. Ze symboliseren verschillende fases in ons leven en deze combineren gaat niet altijd goed. Het kan ongemakkelijke situaties opleveren. Daarnaast moeten we soms, hoe pijnlijk ook, toegeven dat een vriendschap verandert en daardoor een andere plek in ons leven krijgt.

Al deze veranderingen zorgen niet alleen voor ongemakkelijke momenten, maar geven Rozemarijn ook de mogelijkheid om eens goed te kijken naar haar eigen leven. Wat wil ze nou eigenlijk? Hier liggen mooie kansen voor karakterontwikkeling die de auteur met beide handen aangrijpt. Als lezer ben je getuige van de reis die ze aflegt en zie je hoe ze een grote ontdekking over zichzelf doet.

Met En wat dan liefde is heeft Jonkman zichzelf overtroffen. Ze laat duidelijk zien dat ze weet hoe ze een verhaal moet vertellen. De opbouw, de uitwerking van de personages en de manier waarop alles aan het einde samenkomt. Het klopt allemaal. Dit is feelgood zoals feelgood hoort te zijn.