Langdradige roman zonder duidelijk plot

Jessa Hastings komt oorspronkelijk uit Australië, maar woont tegenwoordig met haar man en kinderen in het zuiden van Californië. In 2021 debuteerde ze met haar roman Magnolia Parks. In het Engels is de wereld rondom haar personages al uitgegroeid tot een reeks die inmiddels vijf delen telt. Het eerste deel verschijnt nu in het Nederlands onder dezelfde titel. Saskia Peeters verzorgde de vertaling.

Magnolia Parks en BJ Ballentine zijn allebei opgegroeid in Londens hogere kringen. In hun tienerjaren leken ze het ideale koppel. Iedereen sprak erover. Totdat hij haar hart brak en de relatie verbroken werd. Dit zorgde voor een verschuiving in de verstandhoudingen. Ze hebben er hun levensdoel van gemaakt de ander dwars te zitten en te kwetsen. Het maakt niet uit hoe ver ze hiervoor moeten gaan.

Het verhaal wordt verteld vanuit beide hoofdpersonages. Hoofdstukken geschreven vanuit Magnolia en BJ wisselen elkaar in rap tempo af. Dit geeft je de kans om situaties van meerdere kanten te bekijken. Gedachtespinsels worden uitgebreid beschreven en meerdere keren geanalyseerd. Dat maakt het van tijd tot tijd erg langdradig en zorgt regelmatig voor herhalingen. Ondanks al die overpeinzingen leer je hun persoonlijkheid niet echt kennen.

'Vraag je je inmiddels af – vast wel, iedereen vraagt het zich af – waarom we niet bij elkaar zijn?'

Er wordt meerdere keren benoemd dat Magnolia en BJ een fantastisch koppel waren. Dat vinden ze niet alleen zelf, hun vrienden en zelfs de roddelbladen bevestigen dit beeld. De grote vraag is dan ook waarom ze níet samen zijn. De auteur slaagt er niet in deze relatie overtuigend op de lezer over te brengen. De flashbacks naar momenten waarop ze nog samen waren, doen weinig om deze beweringen te ondersteunen. Hun relatie lijkt vooral gebaseerd op fysieke aantrekkingskracht. Een diepere band is ver te zoeken.

Magnolia Parks opent met een lange dialoog en dat is tekenend voor de gehele roman. Hastings heeft een zeer uitgebreide en beschrijvende schrijfstijl die stikt van de metaforen. Gebeurtenissen, maar ook details zoals kleding en emoties, krijgen veel aandacht. De informatie wordt met de lezer gedeeld door middel van gedachtes en dialogen. Het gebeurt regelmatig dat iets uitgebreid beschreven wordt en vervolgens nog besproken door personages. Al die herhalingen halen de snelheid uit het verhaal.

De bevoorrechte posities van alle personages wordt regelmatig benadrukt. Een groep twintigers zonder verantwoordelijkheden, maar met heel veel geld. Ze doen waar ze zin in hebben en over het algemeen komt dat neer op heel veel drank en heel veel seks. Deze bezigheden vormen de belangrijkste gebeurtenissen in het boek, het is een eindeloze aaneenschakeling van uitgaan, drinken, seks en ruzie.

De personages maken weinig tot geen ontwikkeling door. Ze blijven hangen in hun eigen routines en het gebrek aan diepgang maakt het geheel erg oppervlakkig. Dat maakt het moeilijk om je in hen te verplaatsen of zelfs maar met ze mee te leven. Waar je de hoofdpersonages nog volgt in hun gedachtes, blijft de rest een stuk oppervlakkiger. Er zijn veel bijpersonages en het is moeilijk om ze van elkaar te onderscheiden.

Al met al heeft Magnolia Parks de lezer weinig te bieden. De personages zijn tweedimensionaal en een plot is ver te zoeken.

Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!

Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een eerste boek' en 'Lees een slecht boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.