Bevredigend eind van een meeslepende serie

Julie Klassen (1964) was nog niet klaar met de dames uit Ivy Hill. Met De Bruid van Ivy Green neemt Klassen de lezer voor de derde en laatste keer mee naar het fictieve plaatsje waar de gelijknamige serie zich afspeelt. Julie Klassen is groot fan van Jane Austen en dat is terug te zien in haar werk; haar boeken spelen zich in hetzelfde tijdperk af. Ideaal dus voor de fans van Jane Austen en de gezusters Brontë. 

Hoewel De bruid van Ivy Green prima los van de serie te lezen is, is het toch aan te raden de voorgaande boeken eerst te lezen. Dat biedt net wat meer achtergrondinformatie en plaatst de verschillende gebeurtenissen beter in perspectief.

Mercy en Jane, die we al kennen van de eerdere delen, spelen nog steeds een belangrijke rol in dit slotdeel. Mercy heeft het in het voorgaande deel, De dames van Ivy Cotttage, niet makkelijk gehad en daar lijkt weinig verandering in te zitten. Ook een huwelijk lijkt niet meer in zicht, dus ze besluit haar geliefde Ivy Cottage achter zich te laten en te gaan werken als gouvernante.  

Jane daarentegen heeft iemand die duidelijk in haar geïnteresseerd is. Daarop ingaan zal haar leven drastisch veranderen. Maar is het dat wel waard? In dit laatste deel zal ze eindelijk een keuze moeten maken. Daarnaast is er ook een nieuw gezicht in het Engelse dorpje. Een kleermaakster vestigt zich in Ivy Hill en Mercy en Jane sluiten vrijwel meteen vriendschap met haar, maar al gauw zetten dorpsbewoners vraagtekens bij het verhaal van deze mysterieuze vrouw. Is zij wel wie zij zegt dat ze is?

Klassen bezit de kracht van het vertellen en dat laat ze niet onopgemerkt voorbijgaan. Al vanaf de allereerste pagina voelt het weer vertrouwd en zal de lezer de oude, maar ook de nieuwe personages hartelijk begroeten. Wederom staat dit boek vol met krachtige vrouwen. In een omgeving waarin zij zich toch vooral op de achtergrond dienen te houden zijn deze dames hun tijd ver vooruit. Desondanks weet Klassen dit allemaal mooi vorm te geven en daarbij verliest ze het tijdsbeeld nooit uit het oog.  

De vriendschap tussen de vriendinnen straalt bovendien een enorme kracht uit. De steun die ze elkaar geven en de band die ze opbouwen wordt aandachtig beschreven en dat is waar de kracht van deze serie ligt. Zulke vriendinnen gun je iedereen en als lezer waan je je heel even onderdeel van de vriendengroep.

Met dit laatste deel uit de trilogie nemen Jullie Klassen en de lezer afscheid van Ivy Hill en de bewoners. Het einde dat ze hen geeft zal voor de vaste, maar ook voor de nieuwe lezers zonder meer bevredigend zijn. Al met al een waardig slot van een meeslepende serie.