Lichtelijk voorspelbaar, maar vol warmte en humor
Een week voor haar bruiloft (en tevens dertigste verjaardag) lijken de dingen niet te gaan zoals Lena gepland had. Op het laatste moment moeten er nog aanpassingen gedaan worden, maar die blijken niet meer nodig wanneer verloofde Simon bekent dat hij al enige tijd verliefd is op een ander. De bruiloft gaat niet door en noodgedwongen trekt Lena in bij haar beste vriendin Juli. Alsof dat nog niet genoeg was, verliest ze door een domme actie ook nog haar baan.
Lena wil niet bij de pakken neerzitten en probeert haar leven weer op de rit te krijgen. Dit doet ze aan de hand van een driepuntenplan:
1. Een (droom)baan vinden
2. Daten met mannen
3. Een nieuwe Lena
Vanaf het begin van Een hart vol hommel(e)s van Petra Hülsmann wordt meteen duidelijk dat Lena niet het type is waarbij altijd alles meezit. Zeggen dat ze onhandig is, is bovendien nogal zacht uitgedrukt (o.a. bewezen door haar actie die haar haar baan kostte). Dit onhandige gedrag ligt er in het begin iets te dik bovenop, maar wordt naarmate het verhaal vordert geloofwaardiger. Af en toe lijkt Lena een beetje over-emotioneel, neemt ze ondoordachte beslissingen en roept ze roekeloos wat er in haar opkomt.
Ondanks het gegeven dat alles haar tegen lijkt te zitten probeert Lena er het beste van te maken. Geen moment blijft ze zwelgen in zelfmedelijden. Ze scoort met een baan bij een tweedehands boekwinkel. Voor haar een tijdelijke oplossing, want het past niet binnen haar carrière, maar de rekeningen moeten toch betaald worden. Baas Otto lijkt niet erg gesteld te zijn op Lena en al haar ideeën om de winkel te veranderen, maar toch ontwikkelen de twee een vriendschappelijke band. Over die band laten ze zich niet uit, maar de warme, vriendschappelijke gevoelens die ze voor elkaar koesteren zijn duidelijk voelbaar tegen het einde van het verhaal.
Zoals het een goede feelgood-roman betaamt is ook in Een hart vol hommel(e)s de liefde duidelijk aanwezig. Want hoewel Lena na haar beëindigde verloving een relatie begint met barman Jan, die zichzelf als de hedendaagse Kafka ziet, merkt ze aan zichzelf dat ze liever in de armen van haar huisgenoot (en tevens beste vriend van haar broer) ligt. Ze probeert hard te vechten tegen die gevoelens, want Ben is wel de laatste persoon waar ze zichzelf mee ziet daten. De spanning tussen de twee loopt hoog op en uiteindelijk barst de bom en lijkt een eventuele relatie tussen die twee verre van reëel.
De heldere omschrijvingen zorgen voor een levendig beeld. Sommige dialogen zijn een beetje over de top en voelen wat onnatuurlijk, maar over het algemeen maakt Hülsmann gebruik van verfrissende humor die erg op zijn plaats is in Een hart vol hommel(e)s. De oorspronkelijke Duitse taal is nog aanwezig in het boek. Dit blijkt niet alleen uit de plaatsnamen, maar ook aan hoe de personages worden aangesproken met Frau of Herr.
Het complete verhaal beslaat een periode van ongeveer een jaar. Een jaar waarin Lena een grote ontwikkeling doormaakt. Ze leert zichzelf kennen en overwint haar onzekerheden. Waar ze in het verleden vooral beslissingen maakte met in haar achterhoofd de meningen van haar familie, durft ze nu voor zichzelf te kiezen.
Lena is niet de enige die ontwikkeling doormaakt tijdens dit boek. Ook schrijfster Petra Hülsmann groeit duidelijk. Een hart vol hommel(e)s is haar debuut en dat is soms te merken. De onhandigheid van Lena ligt er vooral in het begin vaak te dik bovenop en ook de dialogen zijn in het begin wat vlak en voelen wat onnatuurlijk aan, maar met elk nieuw hoofdstuk groeit de schrijfster en weet ze de aandacht van de lezer meer en meer vast te houden. Dat de roman hier en daar wat voorspelbaar is, wordt haar dan ook vergeven.
Reageer op deze recensie