Middelmatige roman

Kristan Higgins (1965) heeft al een flinke reeks romans op haar naam staan. Haar roman Hij, hij en ik is het begin van een nieuwe serie rondom de inwoners van het dorpje Blue Heron. In dit eerste deel maken we kennis met Faith Holland.

Faith Holland heeft het getroffen. Na een aantal jaar een relatie te hebben gehad met haar jeugdliefde Jeremy, vraagt hij haar ten huwelijk. Vriendinnen zijn al jaren jaloers op hun relatie en noemen hem de ideale vriend. Op de dag van de bruiloft vindt Levi, Jeremy’s beste vriend en tevens getuige, het tijd om de waarheid op te biechten. En dat heeft als gevolg dat Jeremy vlak voor het ja-woord uit de kast komt.

Om alles een plekje te kunnen geven zonder blikken van medelijden te krijgen van dorpsgenoten, verlaat Faith het dorp waar ze opgroeide. Ruim drie jaar later keert ze op verzoek van een van haar zussen terug naar Blue Heron. Een geldbeluste vrouw heeft haar oog op hun vader laten vallen. Het wordt hoog tijd dat ze hun krachten bundelen om ervoor te zorgen dat hun vader geen onschuldig slachtoffer wordt. In het begin logeert Faith nog bij haar grootouders, maar al gauw vindt ze het tijd om een plekje voor zichzelf te zoeken. Uitgerekend Levi blijkt haar nieuwe buurman te zijn. En dat is lastig want Faith ziet hem nog altijd als de man die haar bruiloft heeft verpest en dat laat ze hem met enige regelmaat weten.

Aan het begin van Hij, hij en ik wordt een hele reeks aan personages geïntroduceerd en ook verschillende gebeurtenissen en herinneringen volgen elkaar in een rap tempo op. Dit zorgt voor een rommelige start. Daarnaast zorgen al die herinneringen en hoofdstukken die zich in het verleden afspelen ook voor een nogal traag verlopend geheel. Het duurt lang voordat je in het verhaal zit en nog net ietsjes langer voordat het verhaal op gang komt. Higgins maakt veelvuldig gebruik van flashbacks. Gebeurtenissen die in het heden plaatsvinden worden afgewisseld met gebeurtenissen uit hun middelbare schoolperiode en de aanloop naar de bruiloft. Dit geeft wat extra achtergrondinformatie over gebeurtenissen die je al kent. Hierbij speelt ook Levi een grote rol. Niet geheel verrassend als je bedenkt dat de oorspronkelijke titel van deze roman The best man is.

Zeggen dat Faith een vrij emotioneel persoon is, is nogal zacht uitgedrukt. Emoties spelen vaak op en hebben meestal de overhand. Dit levert een aantal heftige dialogen op die het uitstekend zouden doen op het grote scherm in een romantische komedie, maar in deze roman voelt het vooral vlak en theatraal. Met name het wispelturige gedrag van Faith en Levi als het om de ander gaat, is op den duur erg storend. Het ene moment focussen ze zich op hun gevoelens en het moment erna haten ze elkaar weer. En dat alles in een tijdsbestek van slechts enkele pagina’s. Dit heeft als gevolg dat je niks voelt voor hen als koppel. Waar je normaalgesproken bij een feelgoodroman uitkijkt naar het moment waarbij de twee geliefde personages bij elkaar komen, voel je bij Faith en Levi niets.