Uit het oog, maar niet uit het hart

Macy Sorensen heeft het goed voor elkaar. Ze heeft leuk werk en staat op het punt om te trouwen. Maar dan komt ze na jaren geheel onverwacht haar eerste, en eigenlijk enige, liefde weer tegen: Elliot. En die ontmoeting verandert alles.

Macy en Elliot leren elkaar kennen als Macy’s vader een huisje voor de weekenden en de vakanties koopt. Haar moeder is een aantal jaar daarvoor overleden en haar vader doet zijn best als het gaat om de zorg van zijn enige dochter. Elliot wordt haar deeltijd buurjongen en de twee buitenbeentjes vinden elkaar al gauw in hun gedeelde liefde voor boeken. Regelmatig wisselen ze boeken uit en bespreken ze hun lievelingswoorden. De vriendschap groeit en al gauw bespreken de twee alles met elkaar.  

Christina Lauren is het pseudoniem van de vriendinnen Christina Hobbs en Lauren Billings die in 2009 hun krachten bundelden. Sindsdien hebben ze al meer dan twintig romans op hun naam staan die stuk voor stuk bestsellers zijn geworden.

De gebeurtenissen in het heden worden afgewisseld met hoofdstukken uit het verleden. Het is al vanaf het begin duidelijk dat een gebeurtenis in het verleden ervoor heeft gezorgd dat Macy vrij plotseling uit het leven van Elliot is verdwenen. Wat die gebeurtenis precies is blijft voorlopig onbekend. En als lezer ben je niet de enige die van niets weet. Ook Elliot lijkt geen idee te hebben wat er destijds precies gebeurd is. Toch heeft die gebeurtenis beide levens voorgoed veranderd.  

Gedurende het verhaal wordt er weinig prijsgegeven over de aard van de gebeurtenis. Terwijl Macy Elliot langzaam weer toelaat in haar leven blijft de vraag rondspoken: wat is er elf jaar geleden gebeurd? Hoewel je als lezer dolgraag antwoord wilt op die vraag, is het niet storend dat je lang moet wachten op het antwoord. Christina Lauren zorgt er vakkundig voor dat dit geheim op de achtergrond belandt. In plaats daarvan wordt de aandacht gericht op de herwonnen vriendschap (en wellicht hervonden romance) tussen de twee jeugdgeliefden.

De hoofdstukken uit hun tienerjaren zijn bijna aandoenlijk. Als lezer ben je getuige van een liefde die langzaam opbloeit en twee pubers die daarin hun weg proberen te zoeken. De hoofdstukken uit het heden zijn een stuk volwassener en dat zorgt voor een duidelijke scheidslijn met het verleden.  

Tegen het einde toe denk je te weten hoe het zit. De grote gebeurtenis die ervoor heeft gezorgd dat Macy uit het niets het contact met Elliot heeft verbroken lijkt vrij duidelijk te zijn. Totdat er losse eindjes zijn die een weg zoeken en je in de gaten krijgt dat de waarheid nog veel gruwelijker is. Je wilt sneller lezen om te kijken of het echt zo is en tegelijkertijd hoop je dat je verkeerd zit.

Het is met name het laatste gedeelte waarin het boek je alsnog mee weet te slepen. In eerdere scenes weten de dames wel te raken, maar ze weten niet binnen te dringen in het diepst van de lezer. Het is de ontknoping die ervoor zorgt dat je even stil bent en tijd nodig hebt om alles te laten bezinken.