Opnieuw genieten in tweede deel rond vriendinnengroep
Let op: deze recensie kan spoilers bevatten over het eerste deel in de serie, Scones en spotlights.
Susan Muskee (1993) is werkzaam als freelance tekstschrijver en reist daarvoor het hele land door. Eerder schreef ze al Scones en spotlights. Inmiddels is ook het vervolg, Polaroids en poederdozen, verschenen.
De vriendinnengroep is terug, en dit keer staat Kim centraal. In het voorgaande deel konden we al kort lezen hoe ze is opgelicht door haar vriend. Duizenden euro’s armer en met een gebroken hart keert ze terug naar Nederland. Om haar uit haar dip te halen, stelt haar tante uiteindelijk voor dat Kim tijdelijk bij haar in Berlijn komt wonen. Dan kan ze meteen aan haar afstudeerproject werken en wellicht dat een andere omgeving haar goed zal doen.
Voorafgaand aan het eerste hoofdstuk wordt nog even kort samengevat wat er in het eerste deel is gebeurd. Ideaal om je geheugen op te frissen of om precies te weten wat de stand van zaken is als dit je eerste kennismaking is met de vriendinnengroep. Hierdoor is het een prima zelfstandig te lezen deel.
In Scones en spotlights kwamen al regelmatig Engelse woorden en uitdrukken voorbij, maar nu het verhaal zich afspeelt in Berlijn zijn daar Duitse variaties bijgekomen. Dit draagt bij aan de sfeerbeleving. Kim is een heel ander persoon dan Cleo en haar verhaal gaat dan ook een andere kant op. Muskee weet wederom alle personages een geheel eigen draai te geven. Ook de bijpersonages zijn een feest om over te lezen.
De schrijfstijl is net als in het eerste deel erg vlot en bevat veel humor. Het zijn vooral de vier vriendinnen die zo hun onderonsjes hebben en hoewel je ze als lezer goed leert kennen, krijg je toch het gevoel dat je iets mist. Een beetje alsof je een buitenstaander bent. Dit is vooral het geval bij de vele dialogen. Niet alles komt daar even goed tot zijn recht.
Toch kun je niet ontkennen dat het een warme vriendschap is. Hoeveel kilometers er ook tussen hen in zitten, de meiden blijven elkaar altijd steunen en doen duidelijk moeite om te investeren in de onderlinge relaties. De liefde die de vriendinnen voor elkaar voelen, voel je als lezer ook. Ze vullen elkaar allemaal erg goed aan en het is ook interessant om te lezen over de individuele vriendschappen.
Polaroids en poederdozen is een prima opvolger van Scones en spotlights. Het is vrij luchtig geschreven met een flink veel humor. Nog iets meer diepgang en dan zou Muskee maar zo kunnen uitgroeien tot een van populaire feelgoodschrijfsters van ons land. Voorlopig kunnen fans alleen maar gissen wie er in het volgende deel centraal zal staan, maar dat het weer een fijn verhaal gaat worden is bijna zeker.
Reageer op deze recensie